نامه [درباره شهريه طلّاب و جانشين موقت آقاى پسنديده‌]

زمان: 16 تير 1357/ 1 شعبان 1398

مكان: نجف‌

موضوع: شهريه طلاب‌

مخاطب: نامعلوم‌

بسمه تعالى‌

غره تقويم شعبان 98

پس از اهداى سلام، توفيق و تأييد جنابعالى را خواستار است. مرقومات واصل. مثل اينكه شما وسواس داريد؛ سؤالات بوى آن را مى‌دهد! مسئله ضرورت و احتياج چيز واضحى است. شما شك مى‌كنيد، در موارد شك مجازيد عمل كنيد.

صلاح اين شد كه در غياب آقا، [1]، آقاى اشراقى‌ [2] باشند. جنابعالى و ديگر آقايان كه در بيرونى بودند با ايشان كمك كنيد و ايشان را تنها نگذاريد. روابط با آقا هميشه برقرار باشد. از حالات ايشان مطلع باشيد.

راجع به شهريه مشهد، قلمهايى كه مقروض هستند بدهيد؛ و پس از اين هم شهريه را كه مى‌خواهند زيادتر بدهند كسرى را بدهيد. ورقه جوف را به آقاى محامى برسانيد. شايد وجوه متمركز شود و احتياج سلب گردد. نوشته‌ايد مدرك براى تصدى آقاى اشراقى لازم است؛ همين ورقه مدرك است. ايشان قبلًا هم وكيل بوده‌اند، حالا هم صلاح آن است ايشان باشند در غياب آقا. و السلام عليكم.

روح اللَّه الموسوي الخمينى‌

مكتوب آقا را برسانيد.

[1] آقاى سيد مرتضى پسنديده.

[2] آقاى شهاب الدين اشراقى.