نامه [درباره تجليل از استقامت و ايستادگى در برابر ستمكاران‌]

زمان: 4 خرداد 1357/ 17 جمادى الثانى 1398

مكان: نجف‌

موضوع: تجليل از استقامت و ايستادگى در برابر ستمكاران‌

مخاطب: خزعلى، ابو القاسم‌

بسمه تعالى‌

17 ج 2 98

پس از اهداى سلام و تحيت، من از ياد دوستان وفادار به اسلام و احكام آسمانى آن بيرون نمى‌روم. من از ياد جوانان غيورى كه خود را فداى اسلام و هدفهاى آن كردند، و از ياد عزيز شما كه به ابديت پيوست و در جوار لطف حق تعالى در رديف فداكاران راه حق ثبت شد بيرون نمى‌روم. من از ياد شما و امثال شما كه مردانه در مقابل ستمكاران ايستاده‌ايد و مصيبتها را كوچك شمرده‌ايد در مقابل هدف؛ خارج نمى‌شوم. من از دعاى به آن مظلومان و به شما مجاهدان غافل نيستم. شماها در راه حق سوگمند شديد و با روح بزرگ با ناگواريها مواجه شده، اعصاب ظالمان را خرد كرديد.

از زمزمه‌هاى اخير- چه افترا باشد و چه صحيح- نبايد تزلزلى در روح دوستان رخ دهد. در اين امور هميشه اين نحو برخوردها هست و خداوند با متقين است. و السلام عليكم و رحمة اللَّه.