نامه [به آقاى سيد مرتضى پسنديده و پاسخ به 5 سؤال ايشان‌]

زمان: 30 بهمن 1356/ 11 ربيع الاول 1398

مكان: نجف‌

موضوع: پاسخ به پنج سؤال در باره افزايش شهريه و مصرف وجوهات براى امور عامه‌

مخاطب: پسنديده، سيد مرتضى‌

بسمه تعالى‌

11 ع 1 98

به عرض حضور مبارك مى‌رساند، دو طغرا مرقوم مبارك يكى دو- سه روز قبل و يكى كه توسط آقاى شياسى بوده الان واصل گرديد. از سلامت وجود مبارك مسرورم. از اوضاع بى‌اطلاع نيستم. اينجا براى اربعين تعطيل نشد، من صحبتى كرده‌ام.

1- راجع به وجوه و تورم، بايد به هر نحو هست صرف نماييد. نمى‌دانم چرا شهريه اضافه نفرموديد؟ اگر خوف جلوگيرى است اشكالى ندارد ولى هر طور صلاح است عمل فرماييد. راجع به كارها و زيادى آن من نگران هستم بايد براى آن، اشخاصى را كه مورد اطمينان هستند انتخاب فرماييد. 2- من نمى‌توانم الان كسى را كه وجوه نزد او تمركز پيدا كند تعيين كنم، حضرت عالى بهتر مى‌توانيد تعيين كنيد، موارد اطمينان را بهتر مى‌دانيد، هر كس را معين كنيد مورد قبول است ولى مهمتر آن است كه مصرف شود و نماند زيادى شهريه‌ [1] ... 3- وجوهى كه مصرف مى‌كنند يا اجازه مى‌خواهند هر مقدار ممكن است اجازه بدهيد مانع ندارد. آنچه مسلّم است كه بر خلاف بوده رد كنيد اشكالى ندارد، براى ساختمان مدرسه، مسجد، حسينيه و امثال ذلك اگر اجازه خواستند بدهيد، چاره نيست. 4- قبوض به نحو مرقوم صلاح نيست؛ صورت بفرستيد تا جواب بفرستم. از آقاى تهرانى قبوض يا استفتايى نيامده است. 5- به آقايان مسافرين عنايت زياد فرماييد و در صورت امكان سلام اين جانب را به همه برسانيد. نامه آقاى گرامى واصل شد، به ايشان سلام ابلاغ فرماييد در صورت امكان. ديگر مجال نيست مسافر حالا عازم است.

[1] خوانده نشد.