پيام [به علما و ملت ايران و بيان وظيفه عمومى در قبال رژيم‌]

زمان: 21 آبان 1356/ 29 ذى القعدة 1397

مكان: نجف‌

موضوع: وظيفه عمومى در قبال رژيم پهلوى، اسلامخواهى ملت ايران‌

مناسبت: شهادت آقاى سيد مصطفى خمينى‌

مخاطب: علماى اعلام و ملت ايران‌

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌

إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ‌

اين جانب از عموم طبقات ملت مظلوم ايران كه در اين حادثه ناگهانى اظهار محبت و همدردى نموده‌اند تشكر مى‌كنم. از مراجع عظام- دامت بركاتهم- از علماى اعلام- دام بقائهم- از خطباى محترم و دانشمندان و مدرسين و محصلين علوم دينيه و روشنفكران محروم و دانشگاهيها، از بازرگانان و كسبه تحت فشار دولت غاصب و از ساير طبقات مظلوم ايران- ايدهم اللَّه تعالى- سپاسگزارم.

ما با گرفتارى عظيم و مصيبتهاى دلخراشى مواجه هستيم كه بايد ذكرى از مصايب شخصى نكنيم؛ لكن اين تظاهرات عظيم‌ [1] در اين فرصت، جواب قولى و عملى از ياوه سراييهاى چندين ساله اين عنصر نالايق بود كه تمام حيثيت و شرافت و استقلال و اقتصاد اين ملت بزرگ شريف را پايمال اهواى‌ [2] خود و فاميل چپاولگر خود نمود. اين تظاهرات براى شخص نبود؛ اظهار تنفر از دستگاه جبار و رفراندم حقيقى و رأى عدم اعتماد بر دستگاه خيانتكار بود. بايد اينها بدانند كه اگر يك روز در پناه سرنيزه اجانب نباشند ملت نجيب ايران انتقام خون جوانان و عزيزان خود را از آنها مى‌گيرند. من ناچارم اعلام خطر بزرگى بكنم و ملت را از اغفال و خدعه اجانب و عمال آنها نجات دهم. اين مسامحه اخير دولت كه نويسندگان را مجال نوشتن و گويندگان را مجال گفتن داد حيله بزرگى است براى تطهير شاه و وانمود كردن آزادى ادعايى؛ و جنايات را به گردن دولت‌

[1] برگزارى مراسم و تظاهرات مردم مسلمان ايران پس از آگاهى از شهادت آقاى سيد مصطفى خمينى.

[2] هواها، هوسها.