است كه به پاس نعمتهاى الهى از فرزندان قرآن محافظت نمايند و به خدمت آنها بشتابند، خدمتهاى انسانى و محترمانه، بازماندگان فرزندان اسلام را چون اطفال خود بلكه بالاتر بدانند.
سرپرستان محترم آنها شرافتمندانه از دين و عظمت خود دفاع كرده و مردانه جان دادند و نام خود را براى هميشه پايدار گذاشتند و اسلام و مسلمين را سرافراز نمودند؛ «جزاهم اللَّه عن الاسلام خيراً» [1]. ما بايد به جبران خدمت آنها، به بازماندگان و عزيزان آنها خدمت كنيم؛ خدمتى محترمانه و شرافتمندانه. ملت اسلام خصوصاً ملت شريف ايران- ايّدهم اللَّه تعالى- به آسانى مىتواند جبران خساراتى كه قابل جبران است بكند و با همت عالى به زندگى بازماندگان برادران ايمانى خود سر و سامان بدهد و روى خود را در پيشگاه خداى تعالى و انسانيت سفيد كند.
اين جانب با حال ضعف و نقاهت از دوستان اسلامى خود با كمال تواضع اميد دارم كه به اسرع وقت- بىدرنگ- قبل از آنكه فرصت از دست برود، در اين امر اسلامى الهى بكوشند و [از] هم سبقت گيرند، و به مصايب بزرگ برادران خود تخفيف بخشند. و اميد آن دارم كه خداوند كريم در مقابل اين خدمت، آنها را سربلند و عزيز فرمايد؛ و اگر بخواهند از وجوهى كه محتاج به اذن فقيه است بدهند، در ربعْ اين جانب اجازه مىدهم. از خداوند تعالى قطع ايادى دشمنان انسانيت و اذناب آنها را خواستار، و توفيق و تأييد برادران ايمانى را خواهانم. و السلام على عباد اللَّه الصالحين و رحمة اللَّه و بركاته.