نامه [به آقاى سيد احمد واحدى جهرمى درباره مشكلات طلّاب‌]

زمان: 8 مهر 1355/ 5 شوال 1396

مكان: نجف‌

موضوع: مشكلات طلاب‌

مخاطب: واحدى جهرمى، سيد احمد- سوريه‌

بسمه تعالى‌

5 شوال 96

خدمت جناب مستطاب سيد الاعلام و ثقة الاسلام آقاى واحدى- دامت افاضاته‌

مرقوم شريف واصل؛ در موضوع اول كراراً آقايان به عناوين مختلفه اين تقاضا را كرده‌اند، و در اول امر هم براى اين امر اقدامى شد و در همان مرحله اول طورى رفتار كردند كه موجب تعجب گرديد، و واسطه نيز ناراحت شد. پس از آن، بعض اعمال از آنها صادر شد كه بكلى يأس آور بود؛ و من از كيفيت درس و اخلاق آنها، از كسانى كه در آنجا رفت و آمد دارند، پرسيده‌ام. گفته شد بيش از ده- پانزده نفر محصل به درد بخور نيست. و اخيراً بعض اطلاعات اين جانب را ناراحت نموده؛ مِن جمله عبارت مخبر- تقريباً- اين است كه رفتن سينما در بين آنها امر عادى است.

در هر صورت جنابعالى با آنها از نوشته من چيزى در ميان نگذاريد. و مى‌دانيد درسخوان صحيح در بين اين جمع نادر است؛ چنانچه در اينجا هم كه بودند چنين بود. در قسمت ثانى مرقوم، تأسيس مسجد و حسينيه و امثال آن محتاج به بودجه زيادى است كه با وضعى كه دولت ايران براى وكلاى اين جانب پيش آورده، و هر روز رو به افزايش است، و بسيارى از وكلا و دوستان اين جانب از كار كناره گرفته‌اند، و جزئى وجهى كه به طور غير عادى مى‌رسد كفاف دو حوزه- آن هم مثل حوزه چندين هزار نفرى قم- را نمى‌دهد. اميد است به دعاى امثال جنابعالى رفع گرفتاريها بشود تا بتوانم خدمتى بكنم. و السلام عليكم. از جنابعالى اميد دعاى خير براى حسن عاقبت دارم.

روح اللَّه الموسوي الخمينى‌