نامه [به خانم خديجه ثقفى در خصوص ارتحال آقاى هندى‌]

زمان: 4 مرداد 1355/ 28 رجب 1396

مكان: نجف‌

موضوع: خانوادگى، تأثر از فقدان برادر

مناسبت: درگذشت آقاى سيد نور الدين هندى‌ [1]

مخاطب: ثقفى، خديجه- قم‌ [2]

بسمه تعالى‌

28 رجب 96

خانم عزيزم‌

من الآن تنها نشسته‌ام و به برادرم كه در اين آخر عمر موفق نشدم او را ببينم فكر مى‌كنم. مرقوم شما واصل شد. از حال آن مرحوم نوشته بوديد. فورى كاغذى نوشتم به وسيله احمد؛ ولى تقدير آن بود كه حتى كاغذ را نبيند. تقدير آن است كه من به ملاقات عزيزانم نايل نشوم. از امشب مجلس ختم در مسجد شيخ‌ [3] منعقد است. مقدر بود كه من به مجلس عزاى برادرم بروم؛ زنده باشم و تحمل مصيبت كنم.

تلگرافى به حضرت آقا [4] كردم و تسليت به فاميل گفتم. آدرس ديگران را نمى‌دانستم. شما از قِبَل من به همه خصوصاً خانواده محترم او و فرزندان عزيزش پس از سلام تسليت بگوييد. مصطفى بحمد اللَّه سلامت است و غالباً شام و ناهار اينجاست. از سلامت خودتان مطلعم كنيد و به همه دخترها و احمد و خانمش سلام برسانيد و از قول من تسليت بدهيد. من با حال بسيار افسرده اين نامه را نوشتم. از خداوند تعالى سلامت همه شماها را خواهانم. و السلام عليكم.

خودم‌

[1] برادر امام خمينى.

[2] همسر امام خمينى كه در آن ايام براى ديدار فرزندان و نزديكان در ايران به سر مى‌برده‌اند.

[3] مسجد شيخ انصارى در نجف.

[4] آقاى سيد مرتضى پسنديده.