نامه [به آقاى سيد مرتضى پسنديده درباره شهريه طلاب پاكستان و سوريه‌]

زمان: 9 اسفند 1354/ 27 صفر 1396

مكان: نجف‌

موضوع: شهريه طلاب پاكستان و سوريه- وجوه شرعى‌

مخاطب: پسنديده، سيد مرتضى‌

بسمه تعالى‌

27 صفر 96

به عرض مبارك مى‌رساند، مرقوم مورخ 14 محرّم زيارت؛ سلامت و سعادت حضرت عالى را خواهانم. راجع به شهريه پاكستان و سوريه مدتها است از من تقاضا شده است ولى قبول نكرده‌ام چون آنها كه در زينبيه جمع شده‌اند نوعاً اهل علم نيستند؛ علاوه بعضى اشخاص در آنجا كارهايى مى‌كنند كه مخالف مصلحت است لهذا عذر بخواهيد. راجع به پاكستان بايد به آقاى شريعت در كراچى مراجعه شود اگر ايشان صلاح ديدند به وسيله ايشان عملى شود؛ بنا بر اين حضرت عالى به ايشان بنويسيد من هم نوشته‌ام كه آنچه صلاح است عمل شود. بعضى از مطلعين مى‌گويند اگر شهريه در آنجا داده شود جمعى بيكاره هجوم مى‌آورند و موجب زحمت مى‌شود، در هر صورت عجالتاً عذر بخواهيد و براى رفع محذور از خودتان موكول به من بفرماييد.

راجع به قروض آقاى آقا عطاء مختاريد مرحمت فرماييد. مبلغ هفتصد ريال داده مى‌شود.

آدرس آقاى شريعت- به ايشان با احترام بنويسيد-: كراچى پارسى كالونى 116

اگر فرضاً بنا شد به سوريه شهريه بدهيد اين مقدار كه مرقوم شده است كم است؛ طلاب آنجا حدود دويست نفر يا قدرى بيشتر هستند و در اين صورت بايد مقسّم از خود شما باشد و به ديگرى به هيچ وجه اختيار ندهيد. ممكن است از آقاى خلخالى‌ [1] كه در

[1] آقاى نصر اللَّه خلخالى.