بنا بر اين استفاده مىكنم كه نىزدن حرام است چه نى آلت مختصه باشد يا مشتركه و بازى شطرنج حرام است چه آلت قمار را از دست بدهد يا نه. و دعواى انصراف منشأ صحيحى مىخواهد كه به نظر نمىرسد و آنچه ممكن است گفته شود مثل غلبه يا آليت در آن زمان منشأ صحيحى نيست. و البته در حد خودم در ادله فحص و به مطالب حضرت عالى هم مراجعه نمودم حجتى بر خلاف اطلاق مزبور نيافتم. ادله ميسر و لهو تطبيق بر آلات منافاتى با اطلاق ندارد و علت منصوصهاى هم در ادله نيست و در هر صورت اگر ساحت قدس حضرت عالى از اين گونه مسائل به دور باشد به نظر من بهتر است و ضرورتى در نشر آنها ديده نمىشود. ديگر هر طور صلاح مىدانيد. از جسارت عذر مىخواهم و از خداوند متعال دوام سايه بلندپايه آن حضرت را مسألت دارم. و السلام عليكم و رحمة اللَّه و بركاته.
4 صفر الخير 1409- محمد حسن قديرى].
بسمه تعالى
جناب حجت الاسلام آقاى قديرى- دامت افاضاته
پس از عرض سلام و قبل از پرداختن به دو مورد سؤال و جواب، اين جانب لازم است از برداشتجنابعالى از اخبار و احكامالهىاظهارتأسفكنم. بنا بر نوشته جنابعالى زكات تنها براى مصارف فقرا و ساير امورى است كه ذكرش رفته است و اكنون كه مصارف به صدها مقابل آن رسيده است راهى نيست و «رِهان» [1] در «سَبْق» [2] و «رِمايه» [3] مختص است به تير و كمان و اسب دوانى و امثال آن، كه در جنگهاى سابق به كار گرفته مىشده است و امروز هم تنها در همان موارد است. و «انفال» [4] كه بر شيعيان «تحليل» [5] شده
[4] انفال (به فتح همزه)، جمع نَفَل: به معنى غنيمت، بهره، هبه. در قرآن كريم، سوره «انفال»، واژه «انفال» اين چنين معنا شده است: «يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْأَنْفالِ قُلِ الْأَنْفالُ لِلَّهِ وَ الرَّسُولِ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَصْلِحُوا ذاتَ بَيْنِكُمْ وَ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ» (اى رسول ما) چون امت از حكم انفال (غنايم رسيده به دست مسلمانان بدون جنگ و زحمت از قبيل معادن بيشه، زمين خراب بدون مالك و قطايع ملوك و غيره) را بپرسند، جواب دِه كه «انفال» مخصوص خدا و رسول است (كه رسول و جانشينانش به هر كس و به هر قدر كه صلاح باشد بخشند) در اين صورت شما مؤمنان بايد از خدا بترسيد (و در مورد انفال از طمع و نزاع و تفرقه بپرهيزيد) و بين خودتان صلح و آشتى برقرار كرده و خدا و رسولش را اطاعت كنيد اگر اهل ايمانيد