پيام [به مسلمانان ايران و جهان و زائران بيت اللَّه الحرام (برائت از مشركان)]

زمان: 6 مرداد 1366/ 1 ذى الحجه 1407

مكان: تهران، جماران‌

موضوع: برائت از مشركان و تبيين وظايف مسلمين و مشكلات جهان اسلام‌

مخاطب: مسلمين ايران و جهان و زائران بيت اللَّه الحرام‌

مناسبت: برگزارى مناسك عظيم حج‌

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌

وَ مَنْ يَخْرُجْ مِنْ بَيْتِهِ مُهاجِراً إِلَى اللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ يُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ‌ [1] الحَمْدُ للَّهِ عَلى‌ آلائِهِ و الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلى‌ أَنبيائِهِ سيّما خاتَمِهِم وَ أَفْضَلِهِم وَ عَلى‌ أَوْلِيائه وَ خاصَّةِ عِبادِهِ سيّما خاتَمِهِم وَ قائِمِهِمْ ارْواحُ العالَمينَ لِمَقْدَمِهِ الفِداء.

قلمها و زبانها و گفتارها و نوشتارها عاجز است از شكر نعمتهاى بى‌پايانى كه نصيب عالميان شده و مى‌شود. خالقى كه با جلوه سراسر نورانى خود، عوالم غيب و شهادت و سرّ و عَلَن را به نعمت وجود آراسته و به بركت برگزيدگانش به ما رسانده كه؛ اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ‌ [2] و با ظهور جميلش پرده از جمالش برافكنده كه؛ هُوَ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَ الْباطِنُ‌ [3] و به كتب مقدس آسمانى‌اش كه از حضرت غيب بر انبيائش از صفى اللَّه تا خليل اللَّه و از خليل اللَّه تا حبيب اللَّه- صلوات اللَّه و سلامه عليهم و سلم- نازل فرموده، راه وصول به كمالات و فناى در كمال مطلق را تعليم فرموده و سلوك الى اللَّه را گوشزد كرده چون كريمه‌ وَ مَنْ يَخْرُجْ مِنْ بَيْتِهِ مُهاجِراً إِلَى اللَّهِ‌ و طريق برخورد با مؤمنين و دوستان خود و ملحدين و مستكبرين و دشمنان خويش را آموخته: مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى‌

[1] بخشى از آية 100 سورة نساء: «و هركس از خائنة خويش خارج شود و در حال هجرت به سوى خدا و پيامبر او، مرگش فرا رسد، هرآينه پاداشش بر خداست»

[2] بخشى از آية 35 سورة نور: «خداوند نور آسمانها و زمين است»

[3] سورة حديد، آية 3.