سخنرانى [در جمع اعضاى مجلس خبرگان (غناى اسلام در جميع جهات)]

زمان: صبح 11 تير 1366/ 5 ذى القعدة 1407

مكان: تهران، حسينيّه جماران‌

موضوع: لزوم شناخت معنويات و معارف اسلامى‌

حضار: مشكينى، على (رئيس) و اعضاى مجلس خبرگان‌

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌

لزوم شناخت معنويات و معارف اسلامى‌

من تشكر مى‌كنم از حضرات آقايان كه عنايت كردند و اينجا تشريف آوردند تا از نزديك خدمتشان برسيم و من دعاگوى همه هستم، خصوصاً اين نخبگانى كه از سراسر كشور بسيار مورد اهميت هستند. من نبايد به آقايان تذكر بدهم؛ لكن براى اينكه صحبتى شده باشد، دو- سه كلمه عرض مى‌كنم.

عرض من اين است كه تمام تشكيلاتى كه در اسلام از صدر اسلام تا حالا بوده است، و تمام چيزهايى كه انبيا از صدر خلقت تا حالا داشتند و اولياى اسلام تا آخر دارند، معنويات اسلام است، عرفان اسلام است، معرفت اسلام است، در رأس همه امور اين معنويات واقع است. تشكيل حكومت براى همين است، البته اقامه عدل است، لكن غايت نهايى معرفى خداست و عرفان اسلام. هيچ كتابى از كتب الهى و فلسفى مثل قرآن نيست كه حقايق معارف را به طور صريح در بعضى جاها و به طور كنايه بسيارى جاها فرموده است. و آقايان بايد توجه به اين معنا داشته باشند كه مردم را آشنا به معارف الهى كنند. اسلام بسيار غنى است، هم از حيث جهات معنوى كه در رتبه عالى است، از جهت عرفانى كه بالاتر از آن است و هم غنى است از حيث تشكيلات ادارى. و البته آقايان مى‌دانند اين را، در عين حالى كه عنايت به طبيعت نبوده است و عمده هدايت به غيب بوده، مع ذلك، مى‌بينيد كه قرآن در بعضى جاها بر خلاف آن چيزى كه در بين- مثلًا- هيئت‌دانهاى سابق بوده است، بر خلاف آنها مى‌گويد. قرآن اول كتابى است كه حركت‌