سخنرانى [در جمع مسئولان نظام (ضيافت اللَّه در عالم ماده و عالم مثال)]
زمان: صبح 8 خرداد 1366/ 1 شوال 1407
مكان: تهران، حسينيه جماران
موضوع: ضيافت اللَّه در عالم ماده و عالم مثال
مناسبت: عيد سعيد فطر
حضار: خامنهاى، سيد على (رئيس جمهور)- موسوى، مير حسين (نخست وزير)- هاشمى رفسنجانى، اكبر (رئيس مجلس شوراى اسلامى)- موسوى اردبيلى، سيد عبد الكريم (رئيس ديوان عالى كشور)- مسئولان كشورى و لشكرى- روحانيون- سفراى كشورهاى اسلامى
بسم اللَّه الرحمن الرحيم
ضيافت اللَّه و مراتب آن
ان شاء اللَّه، اميدوارم كه اين عيد سعيد به همه مسلمين و همه مظلومان جهان، خصوصاً ملت شريف ايران، مبارك باشد. من فكر مىكردم كه اين ضيافتى كه شما مؤمنين دعوت برش شديد، كه ضيافت اللَّه است، اين چى است. دعوت شديم به ضيافت اللَّه. و ضيافت اللَّه در عالم ماده، عبارت از اين است كه ما را پرهيز بدهد از تمام شهوات دنيوى. اين مرتبه مادى ضيافت اللَّه است كه همه كسانى كه دعوت شدند به اين ضيافت، بدانند كه ضيافت خدا در اين نشئه، چشمپوشى از شهوات است و ترك آن چيزى كه قلب انسان؛ يعنى، روح طبيعى انسان بهش مايل است، آنها را بايد ترك كند. اين ضيافت خداست و اين ضيافت سايه ضيافتهايى است كه در طول عالم وجود تحقق دارد، منتها در عالم ماده به اين صورت است كه ترك شهوات طبيعى است، شهوات جسمانى است و در عالم مثال، ترك شهوات خيالى است و در عالم بعد از مثال، ترك شهوات عقلانى است، روحانى است.
شهوت در هر جا به يك صورت تحقق دارد. در اين عالم به همين طورى [است] كه مىدانيد و در عالم بعد از اين عالم؛ عالم مثال، شهواتى كه انسان در عالم مثال دارد بالاتر