پيام راديو- تلويزيونى [به ملت ايران در آغاز سال نو (وحدت و برادرى)]

زمان: 1 فروردين 1366/ 20 رجب 1407

مكان: تهران، جماران‌

موضوع: وحدت و برادرى، به پيروى از اخوت رسول اكرم (ص) و حضرت على (ع)

مناسبت: عيد نوروز

مخاطب: ملت ايران‌

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌

«يا مُقَلِّبَ اْلقُلوُبِ وَ اْلَابصار، يا مُدَبِّرَ اللَّيلِ وَ النَّهار، يا مُحَوِّل الْحَولِ وَ الْاحوال، حَوِّل حالَنا الى‌ احْسنِ الْحال»

نوروز امسال يك خصوصياتى دارد كه براى ما خصوصيات مبارك است. و من به ملاحظه آن خصوصيات به تمام مسلمين جهان و مظلومين جهان و ملت مجاهد و عزيز خودمان تبريك عرض مى‌كنم. بعض از آن خصوصيات اين است كه بحمد اللَّه ما سالى را تجديد مى‌كنيم كه قبلش پيروزيهاى چشمگيرى بود كه همه مى‌دانند.

و اميدوارم كه خداوند در اين سال نو هم آن پيروزيهايى كه بايد عنايت بفرمايد به ما عنايت بفرمايد. و از خصوصياتى كه كمتر اتفاق مى‌افتد اين است كه امسال، اين سال نو بين دو عيد بزرگ واقع شده است؛ بين سيزدهم و مبعث. مبعث كه مال بعثت ولى اللَّه اعظم، ولى اللَّه مطلق بالأصاله است، و مولود كه باز عيد ولى اللَّه بالتبع است. و اين دو بزرگوار در عوالم غيب با هم بودند، متحد بودند و در شهادت در اين عالم يكى مظهر آن غيب مطلق است در بعثت و يكى مظهر آن غيب مطلق است در امامت.

امامت و بعثت دو امر هستند كه اينها به ظهور آن معنويت بزرگ عام است و آن ولايت است. و به اين لحاظ اين عيد، اين روز بزرگ به واسطه محفوف‌ [1] بودنش به اين دو عيد بزرگ، اين عيد ملى هم مبارك است. و دنبال اين مطلب اين معنا را بايد عرض‌

[1] گرداگرد، پيرامون، فراگرفته.