سخنرانى [در جمع شوراى مديريت حوزه علميه قم (لزوم توجه به حوزه علميه)]

زمان: صبح 5 بهمن 1365/ 24 جمادى الاول 1407

مكان: تهران، جماران‌

موضوع: ضرورت توجه به حوزه علميه‌

حضار: اعضاى شوراى مديريت حوزه علميه قم‌

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌

تلاش براى حفظ فقه سنتى در حوزه‌

من چنانچه سابقاً نيز گفته‌ام، راجع به حوزه علميه، عقيده‌ام بر اين است كه بايد به آن بيشتر از همه چيز توجه كرد؛ چرا كه حوزه علميه اگر درست بشود، ايران درست مى‌شود.

و اگر- خداى نخواسته- در حوزه علميه فسادى به وجود آيد- و لو در دراز مدت- در سرتاسر ايران آن فساد پيدا مى‌شود و آنها كه هميشه در فكر بوده‌اند كه در حوزه علميه نفوذ كنند، به همين خاطر است. نفوذ آنها، نفوذ ظاهرى نيست كه معلوم باشد فلان آقا نفوذى است. چه بسا بيشتر از شما اظهار ديانت بكند، مع ذلك، در موقع مناسب كارش را انجام دهد. اينها از مشكلات حوزه است. و قضيه تحصيل هم بايد به نحوى باشد كه فقه سنتى فراموش نشود. و آن چيزى كه تا به حال اسلام را نگه داشته است، همان فقه سنتى بوده است. و همه همتها بايد مصروف اين بشود كه فقه به همان وضعى كه بوده است، محفوظ باشد. ممكن است اشخاصى بگويند كه بايد فقه تازه‌اى درست كرد كه اين آغاز هلاكت حوزه است و روى آن بايد دقت بشود.

البته من همه شما آقايان را مى‌شناسم و از شما به خاطر زحمتتان در اين امر، تشكر مى‌كنم. ولى بايد خيلى متوجه باشيد. در هر صورت، آن چيزى كه براى حوزه‌ها خطر است، اين است كه ما اين فقه را به نحوى كه به دست ما رسيده است، به نسل آينده تحويل ندهيم. بايد همان طور كه مبانى اسلامى، مبانى فقهى را تحويل داده‌اند، ما هم به آينده‌ها تحويل بدهيم كه اگر اين افراد در آينده نتوانستند كار خودشان را انجام بدهند،