نامه [به آقاى حسين خندق‌آبادى (احوال‌پرسى و دعا)]

زمان: 1 ارديبهشت 1345/ 29 ذى الحجه 1385

مكان: نجف‌

موضوع: گلايه- احوال‌پرسى و دعا

مخاطب: خندق‌آبادى، حسين‌

بسمه تعالى‌

29 ذى الحجه 85

خدمت جناب مستطاب مروّج الاحكام و ثقة الاسلام خطيب محترم آقا حسين آقاى خندق‌آبادى- دامت افاضاته‌

به عرض مى‌رساند، از قرار مسموع گله مى‌فرموديد كه فلان، جواب مكتوب را نداده است؛ الآن آنچه فكر مى‌كنم در نظر ندارم كه مرقومى از جنابعالى رسيده باشد. ولى آنچه را كه مى‌دانم مرقومات واصله از آقايان را به طور كلى جواب دادم، مگر آنكه امضا مقروء [1] نبوده يا آدرس نداشته است. و آقازاده محترم كه نجف مشرّف شدند و احوال شما را مخصوصاً پرسيدم و همين طور احوال عَمّ‌ [2] محترم و اخوى معظم را و ايشان از نقاهت جنابعالى چيزى نگفتند. در هر صورت از خداوند تعالى سلامت و صحت و عافيت جنابعالى را خواستار و توفيق و تأييد آن جناب را اميدوارم و اگر در اين موضوعات قصورى شده است معذرت مى‌خواهم. اميد است در اين آستان قدس موفق به دعاى خير براى عموم مسلمين و خصوص مخصوصين آنها شوم.

از جنابعالى رجاء دعاى خير براى حُسن عاقبت دارم. و السلام عليكم و رحمة اللَّه.

روح اللَّه الموسوي الخمينى‌

[1] قابل خواندن و تشخيص.

[2] عمو.