اجازه نامه [به آقاى سيد محمد اكبر، در امور حسبيه و شرعيه‌]

زمان: 8 تير 1351/ 17 جمادى الاول 1392

مكان: نجف‌

موضوع: اجازه در امور حسبيه و شرعيه‌

مخاطب: سيد محمد اكبر- پاكستان‌

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌

بعدالحمد و الصلوة، جناب مستطاب مروّج الاحكام آقاى آقا سيد محمد اكبر فرزند سيد محمد تقى- ايّده‌اللَّه تعالى- در پاكستان وكيل اينجانب هستند در امور حسبيه و شرعيه كه منوط است به اذن فقيه جامع الشرايط، با مراعات احتياط؛ و در اخذ سهم مبارك امام- عليه‌السلام- و صرف آن در اعاشه اقتصاديه خودشان، و زايد را نزد حقير ايصال نمايند و قبض رسيد گرفته به صاحبان وجوه رد كنند.

«و اوصيه- ايّده‌اللَّه تعالى- بملازمة التقوى و التجنب عن الهوى و التمسك بعروة الاحتياط فى الدين و الدنيا؛ و ارجو منه ان لا ينسانى من الدعاء و النصيحة»؛ والسلام عليه و على سائر اخواننا المؤمنين و رحمةاللَّه و بركاته.

17 ج 1 1392

روح‌اللَّه الموسوى الخمينى‌