responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : صحيفه امام نویسنده : الخميني، السيد روح الله    جلد : 2  صفحه : 361

همان پنج روز و پنج ساله حكومتش بايد جشن بگيرند؛ جشن براى عدالت، جشن براى خدا، جشن براى اينكه اين حاكم حاكمى است كه با ملت يكرنگ است بلكه سطحش پايينتر است در زندگى؛ سطح روحى‌اش بالاتر از همه آفاق است، و سطح زندگى‌اش پايينتر است از همه ملت.

رابطه مؤمن و قانون‌

وَ الَّذِينَ كَفَرُوا يَتَمَتَّعُونَ وَ يَأْكُلُونَ كَما تَأْكُلُ الْأَنْعامُ وَ النَّارُ مَثْوىً لَهُمْ‌ [1]؛ اين ميزان است. هر كس كه ملاحظه كرد كه در تمتعاتش- در اكل و استفاده‌ها و لذايذش- به افق حيوانى نزديك است، يعنى مى‌خورد و لذت مى‌برد بدون اينكه تفكر كند كه از چه راهى بايد باشد. حيوان ديگر فكر اين نيست كه حلال است يا حرام است؛ فكر اين نيست كه امت در گرفتارى هستند يا نيستند. آنهايى كه بدون اين تفكر، بدون يك قانونى- بدون قانون اسلامى- تمتع مى‌كنند و مى‌خورند، اينها اكلشان اكل حيوانى است و النّار مثوىً لهم. در روايتى است كه از براى كافر هفت تا مِعاء است، و از براى مؤمن معاء واحد است. [2] مؤمن يك معاء بيشتر ندارد و آن معاء قانون است: شكمش را، ساير لذايذش را، تطبيق مى‌كند با قانون اسلام؛ تخلف از قانون اسلام نمى‌كند. اما آن كسى كه مؤمن نيست، از راه شهوت مى‌خورد بدون اينكه تطبيق با قانون بكند، اين يك معاء؛ از راه غضب مى‌خورد بدون اينكه تطبيق بكند با قانون، اين هم يك معاء؛ از روى هواى نفس مى‌خورد اين هم يك معاء؛ مُزْدَوَج است بين هواى نفس و لذت شهوت، بين هواى نفس و غضب، بين غضب و هواى نفس، اين هم سه تا؛ اين شش تا مزدوج است از هر سه- هواى نفس و غضب و شهوت مزدوج شد و از راه اينها اكل كرد، اين هفت تا؛ هفت معاء دارد. مؤمن بيش از يك معاء ندارد، و آن معائش از راه قانون است. اسلام هر چه فرموده است همان‌


[1] «و كسانى كه كافر شدند همچون چهارپايان مى‌خورند و جايگاه آنان آتش است». سوره محمد آيه 12.

[2] «معاء» به معنى روده است. رسول خدا (ص) فرمود: «سَيَكُونُ مِنْ بَعدى سَمْنَةٌ يَأْكُلُ المُؤْمِنُ فى مَعاءٍ واحدٍ و يَأكُلُ الكافر فى سَبْعَةِ أَمْعاءِ»؛ بزودى بعد از من طعام چربى خواهد بود كه مؤمن آن را با يك روده و كافر آن را با هفت روده خواهد خورد. وسائل الشيعه، ج 16، ص 406.

نام کتاب : صحيفه امام نویسنده : الخميني، السيد روح الله    جلد : 2  صفحه : 361
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست