مرقوم مورخ شش ارديبهشت پنجاه واصل، نظر اين جانب را درباره جلسه ساليانه گروه فارسى زبان در اروپا خواسته بوديد. قبلًا لازم است از توجه نسل جوان تحصيلكرده به امورى كه با دست خيانتكار عمال ارتجاع و استعمار، ساليان دراز مدفون بوده تقدير كنم. اميد است ان شاء اللَّه تعالى اين وسمه عار [2] كه بر جبين غربزدگان در طول مدت تبليغات كليسا نقش بسته است زدوده شود.
اين جانب با آنكه دوران نقاهت پيرى را مىگذرانم و اميدهايى كه داشتم به هيچ يك به طور دلخواه نايل نشدم، لكن از نهضتى كه در سالهاى اخير به تأييد خداوند متعال بپا شد و موجب نزديكى قشرهاى تحصيلكرده با علماى دين شد، اميد واثق دارم كه اين نور به خاموشى نگرايد و هر روز شكافهايى كه به دست خائنان سوداگر غرب و شرق براى استعمار ملل اسلام حاصل شده است، با جنبش دنيايى و همه جانبه طبقات تحصيلكرده اعم از روحانى و دانشگاهى از بين برود و با اطلاع از دردها و نابسامانيها به علاج و سازندگى بپردازند.
[1] در صحيفه نور (دوره 22 جلدى)، ج 1، ص 161 تاريخ نامه 6 ارديبهشت و در كتاب هفت هزار روز، 26 ارديبهشت درج شده است. ولى به استناد تاريخ مندرج در دستخط، 28 ارديبهشت صحيح است.