نامه سرگشاده [سرگشاده به امير عباس هويدا (خيانتهاى شاه و دولت)]

زمان: 26 فروردين 1346/ 4 محرّم 1387 [1]

مكان: نجف‌

موضوع: شرح مفاسد و خيانتهاى شاه و دولت هويدا

مخاطب: هويدا، امير عباس، (نخست وزير)

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌

«لا حول و لا قوة الا باللَّه العلي العظيم»

جناب آقاى هويدا، لازم است نصايحى به شماها بكنم و بعضى از گفتنيها را تذكر دهم؛ چه مختار در پذيرش آن باشيد يا نه. در اين مدت طولانى كه به جرم مخالفت با مصونيت امريكاييها كه اساس استقلال كشور را در هم شكست، از وطن دور هستم و بر خلاف قانون شرع و قانون اساسى در تبعيد بسر مى‌برم، مراقب مصيبتهايى كه به ملت مظلوم بى‌پناه ايران وارد مى‌شود، بوده‌ام و از آنچه به اين ملت اصيل از ظلم دستگاه جبار مى‌گذرد كم و بيش مطلع شده و رنج برده‌ام.

موجب كمال تأسف است كه نغمه ناموزون اصلاحات شماها تقريباً از حدود تبليغات راديو و روزنامه‌هاى غير آزاد و بعضى نوشته‌هاى مشحون به گزافه تجاوز ننموده و هر روز بر فقر و بيچارگى ملت افزوده مى‌شود و ورشكستگى بازار و بازرگانان محترم روزافزون است. نتيجه اين همه هياهو و تبليغات سر تا پا گزاف، بازار سياه براى اجانب است و ملت را به حال فقر و عقب افتادگى به اسم ملت مترقى نگه داشتن است. حكومت پليسى غير قانونى شما و اسلاف شما به خواست آنان كه مى‌خواهند ملل شرق به حال عقب افتادگى باقى باشند، حكومت قرون وسطايى، حكومت سرنيزه و زجر و حبس، حكومت اختناق و سلب آزادى، حكومت وحشت و قلدرى است. با اسم مشروطيت،

[1] در صحيفه نور (دوره 22 جلدى)، ج 1، ص 132 و نيز در كتاب نهضت امام خمينى، ج 2، ص 217، تاريخ نامه 27 فروردين 1346 درج شده است كه به استناد تاريخ مندرج در دستخط، تاريخ صحيح 26 فروردين است.