سخنرانى [در جمع فرماندهان و مسئولين دواير عقيدتى- سياسى ارتش (وظيفه ارتش)]

زمان: صبح 2 دى 1364/ 10 ربيع الثانى 1406

مكان: تهران، جماران‌

موضوع: حفظ اسلام و كشور، وظيفه اسلامى- ملى‌

حضار: نماينده دوم امام در شوراي عالى دفاع- رئيس ستاد مشترك و فرماندهان نيروى سه‌گانه ارتش- مسئولان دواير عقيدتى سياسى ارتش‌

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌

قدردانى از عنايات الهى‌

من بايد تشكر كنم از شما آقايان، همين طور هم روحانيون و هم آقايان ديگر كه در يك جلسه‌اى كه مى‌شود گفت يك جلسه روحانى است، براى اينكه، شما و همه كسانى كه در اين جنگ وارد هستند و در ايران هستند، وضعشان همه مى‌دانيم كه با وضع سابق چقدر فرق كرده. يك روز بود كه جوان‌هاى ما اگر هم مى‌خواستند كارى بكنند لب دريا يا امثال اينها بود كارشان، و حالا مى‌بينيد كه جوان‌هاى ما چطور عمل مى‌كنند. اين يك عنايتى است كه از خداى تبارك و تعالى به اين ملت شده است و همه بايد قدر اين عنايت را بدانيم. ما خودمان چيزى نيستيم، اين را همه بايد بدانيم كه هر چه هست از طرف خداست. من تجربه‌ام در اين مدت طولانى‌اى كه مشغول بودم به اين كارهايى كه البته وظيفه روحانى بود لكن كنار كشيده بوديم از آن، من احساس مى‌كنم كه بسيارى از مسائل بود كه بدون اينكه ما بفهميم انجام مى‌گرفت، اين جور نبود كه ما نقشه‌اى كشيده باشيم براى اين كار، و اين نبود جز اينكه خدا هدايت مى‌كرد، اين طور بود مسأله. الآن هم عنايت خدا به شما، به همه اين ملت هست. شما كه قوه اين ملت هستيد و خدمتگزار براى جمهورى اسلامى هستيد و نگهدار اين جمهورى هستيد و نگهبان در جبهه‌ها هستيد، مورد عنايت خدا بيشتر هستيد. شما در آن جا يك كارى كه بكنيد مثل يك عبادت طولانى است كه ماها در اين جا مى‌كنيم. شما مطمئن باشيد كه وقتى يك قدم‌