سخنرانى [در جمع مدير عامل و معاونان صدا و سيما (انتقاد از برنامه‌هاى خبرى)]

زمان: صبح 27 مرداد 1364/ 1 ذى الحجه 1405

مكان: تهران، جماران‌

موضوع: انتقاد از برنامه‌هاى خبرى راديو- تلويزيون‌

حضار: هاشمى، محمد (مدير عامل) و معاونان صدا و سيما

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌

اهتمام صدا و سيما به نقش مردم‌

من نظرى به ديگران ندارم، راجع به خودم مى‌گويم از اين وضع راديو- تلويزيون خوشم نمى‌آيد. واقع آن است كه آن قدر كه پابرهنه‌ها به راديو- تلويزيون حق دارند، ما نداريم. اين يك واقعيت است و تعارف نيست؛ واقع اين است كه آنها اين نظام را درست كرده‌اند و اين نهضت را به وجود آوردند؛ همين جمعيت هستند كه پيروزيها را به دست آوردند؛ از قشر بالا كسى در اين مسأله حقى ندارد. البته ما هم در اصل مطلب شركت داشته‌ايم، اما حق با آنهاست. من مدتهاست كه وقتى مى‌بينم راديو- تلويزيون را هر وقتى بازش مى‌كنم از من اسم مى‌برد، خوشم نمى‌آيد. ما بايد به مردم ارزش بدهيم، استقلال دهيم و خودمان كنار بايستيم و روى خير و شرّ كارها نظارت كنيم. ولى اينكه تمام كارها دست ما باشد، راديو- تلويزيون دست ماها باشد، اما آن بيچاره‌ها كه كار مى‌كنند هيچ چيز دستشان نباشد، ولى ما كه هيچ كاره هستيم دست ما باشد، به نظر من اين صحيح نيست. من گفته‌ام كه آن چيزهايى كه مربوط به من است گفته نشود، من با آقايان كارى ندارم. البته در بعضى مواردى كه لازم مى‌شود چيزى گفته شود- كه آن هم با تشخيص خود من است- در راديو گفته و يا در تلويزيون [نشان داده‌] شود مضايقه ندارم، مثلًا عيد فطر، عيد قربان، تنفيذ رئيس جمهور، اينها مسائلى است، اما ما بقى، مثل ملاقات امروز من با شما كه با هم صحبت مى‌كنيم، اين ديگر در راديو- تلويزيون گفتن ندارد كه راديو بگويد، تلويزيون بگويد، راديو چند دفعه، تلويزيون چند دفعه، اين كارها مردم را خسته‌