نمى‌تواند سرش را بلند كند. وقتى ما در يك همچه مقامى واقع هستيم و يك همچه تكليفى را احراز كرديم، بر همه ما لازم است و واجب شرعى است كه از اسلام دفاع كنيم. علاوه بر همه اينها مسأله، مسأله اين نيست كه ما جنگ مى‌كنيم، ما دفاع مى‌كنيم.

كسى كه به ما حمله كرده و اين طور ويرانگرى كرده است در كشورمان، ما لازم است دفاع كنيم. دفاع را احدى از مسلمين نيست كه، احدى از علماى اسلام نيست كه بگويد دفاع در اسلام نيست. دفاع هيچ احتياج به يك ولى‌اى ندارد، هيچ احتياج به يك امامى ندارد. تمام مسلمين اگر يك وقت بنا شد برشان هجمه بشود، خودشان بايد دفاع كنند، مستقل‌اند در اين امر. و كشور ايران مستقلًا، و لو اينكه ولى فقيه هم نگويد، و لو اين كه علما هم نگويند- با اينكه مى‌گويند آنها هم- مردم مكلف شرعى هستند به اينكه دفاع كنند و حكم عقلشان اين است كه از كشور خودشان، از ناموس خودشان، از مال خودشان دفاع كنند. و شما مى‌دانيد كه اگر خداى نخواسته، اين حزب بعث مهلت پيدا بكند و مهلت به او داده بشود، اين با كشور عراق چه مى‌كند، و با كشور ما چه مى‌كند. و ما تا آخر ايستاده‌ايم. ما دنبال اسلام هستيم. دنبال احكام اسلام، و حكم اسلام اين است امروز.

نهراسيدن مدافعان اسلام از شهادت‌

ما از خداى تبارك و تعالى توفيق همه مسلمين را خواستاريم كه در مقابل اين عَلَم كفر قيام كنند، و يك كسى كه با تمام قواعد بين المللى مخالفت مى‌كند، صاف مى‌گويد كه «ما ساعت چند حمله مى‌كنيم، حمله موشكى مى‌كنيم به شهرهاى ايران، به شهرهاى مسكونى ايران» صريح مى‌گويد، لكن هيچ كشورى او را محكوم نمى‌كند. و ما صريح مى‌گوييم كه ما ابداً نظر نداريم به اينكه به يك كشورى تعدى بكنيم. ما از خودمان دفاع داريم مى‌كنيم و همه تبليغات بر ضد ماست. اين براى اين است كه قضيه، قضيه اسلام و كفر است، نه قضيه ايران و عراق است. قضيه اين است كه از اسلام اينها بد مى‌بينند، اسلام نمى‌گذارد كه آنها به منافع نامشروع خودشان برسند و آنها كه اسلام نمى‌گذارد به منافع نامشروعشان برسند، آنها قيام بر ضد اسلام مى‌كنند يا وادار مى‌كنند. قيام بر ضد اسلام‌