مجلسى كه اساس يك كشور است بايد محلى براى بحث و ساختن اخلاق جامعه باشد، و انتقاد و استيضاح حق مجلس است اما برخورد با متخلف با آرامى و طرح مسائل اخلاقى بهتر رفع اختلاف مىكند تا با الفاظ نيشدار و مقابله كردن با يكديگر. لذا بايد نطقهاى قبل از دستور يا مسائلى كه در مجلس واقع مىشود همانند خطبههاى نهج البلاغه و خطب ائمه اطهار مردم را رو به صلاح ببرد، و آقايان در صحبتهايشان اين احساس را داشته باشند كه براى مصلحت جامعه حرف مىزنند، نه براى مقابله و خودشان را يك واعظ حساب بكنند كه مىخواهند مردم را موعظه كنند و مردم هم احساس كنند كه اين آقايان خير و صلاح آنها را مىگويند.
وظيفه جوانان در جنگ و مبارزه با دشمن
من از مسائلى كه شما گفتيد مطلعم، لكن مشكلات بايد به تدريج متحول گردد. و لكن الآن مسئله بزرگ ما جنگ است كه مشاهده مىكنيد كه تقريباً در اكثر جبههها مشغول آن هستيم، و بايد الآن تمام كوششمان را به كار بيندازيم كه اين جنگ را به پيروزى برسانيم كه اگر خداى نخواسته، اين جنگ به پيروزى نرسد و شكستى پيش آيد خيال نكنيد كه اين شكست براى ايران است، بلكه براى همه مستضعفان جهان واقع مىشود. الآن چشمهاى همه مردم دنيا به ايران دوخته شده كه در جنگ چه مىكند، و همه آقايان بايد توجه داشته باشند، و من به همه مردم كشور و به همه جوانها عرض مىكنم جنگى كه الآن در كار است، جنگ سرنوشتساز ماست. جنگى است كه يك طرف آن دشمن با همه تجهيزات و پشتيبانى همه قدرتها به ميدان آمده و اين طرف ما هستيم كه از قدرتهاى بزرگ بريده، به خداى تبارك و تعالى توجه داريم؛ لذا اين جوانهاى ما هستند كه بايد اين سرنوشت را به آخر برسانند، و اين جوانهاى ايران هستند كه بايد تنور جنگ را گرم نگه دارند، و بحمد اللَّه رزمندگان ما در همه جا پيروزند و شما مىدانيد كه اگر خداى نخواسته، صدام پيروز بشود با اهل اين كشور چه خواهد كرد.
و اين سهل است در مقابل اينكه اسلام سيلى بخورد و نتواند به اين زودىها سربلند