توهين شد نبايد از ميدان به در برويد. اصلًا براى خاطر از ميدان در كردن عده‌اى متعهد، ناگواريهايى برايشان پيش مى‌آورند، بايد محكم در ميدان بود. به اندازه‌اى كه براى پيغمبر اكرم گرفتارى پيش آمد براى هيچ كس پيش نيامد، ولى ايشان تا آخر ايستادند و به تكليفشان عمل كردند. همين طور براى ائمه- عليهم السلام- ولى آنها هم ايستادند. بيخود نبود كه حبس مى‌شدند، براى اين زندان مى‌شدند كه جلوى آنهايى كه بر ضد اسلام قيام كرده بودند مى‌ايستادند. ما هم كه ان شاء اللَّه متعهد به اسلام مى‌باشيم و رشد اسلام را مى‌خواهيم، تصميم داريم جهان را برگردانيم و اميدواريم كه ملتها انجام دهند. نبايد از دروغ و بدنامى و حرف زشتى كه به ما نسبت مى‌دهند از ميدان به در برويم. البته معارضه كار را بدتر خواهد كرد، همه وقتتان صرف نوشتن و جواب دادن به روزنامه و مجلس مى‌شود. با لحن برادرى و ملايمت، كارها بخوبى تمام مى‌شود. اگر كسى به ما بد كرد به بهترين وجه با او رفتار كنيم، كار به دعوا كشيده نمى‌شود. شما در انقلاب سهم زيادى داريد، بازار هم همين طور. اگر بازارها همراهى نمى‌كردند انقلاب پيروز نمى‌شد. پس پيه اين مسائل را به خودتان بماليد. [1] انسان كه يك قدم اصلاحى و زندگيساز بر مى‌دارد نبايد توقع داشته باشد كه مورد پذيرش همه قرار گيرد، اين نخواهد شد، امير المؤمنين را هم تا آخر عمر عده‌اى قبول نداشتند. اگر انسان بخواهد براى اسلام خدمت كند نبايد توقع اين را داشته باشد كه همه او را بپذيرند. كسى كه مى‌خواهد براى خدا كار كند بايد پيه حبس، تبعيد، بدنامى و ساير چيزها را به خود بمالد. اگر به شما فحشى مى‌دهند، شما براى خاطر خدا بپذيريد و ثواب كنيد. اين را نبايد فراموش كنيم كه ما همه يك چنين كار بزرگى را انجام داده‌ايم، حالا از شرق و غرب فحاشى نشنويم يا در داخل با فساد كسانى مواجه نگرديم؟! عده‌اى فاسد مى‌خواهند بازار را بر ضد دولت و دولت را بر ضد بازار بشورانند. من همين حرفهايى را كه به شما مى‌زنم هر كسى كه اينجا بيايد به او هم مى‌گويم. ان شاء اللَّه همه با هم خوب بوده و موفق باشيد.

[1] پيه چيزى را به تن ماليدن، كنايه از پذيرش زحمات و رنجهاى آن چيز است‌