هر روز گفت، هر روز گوش كردم، از مرحوم آقاى طالقانى‌ [1] سفارش آورده بود، از يكى از علماى ديگر سفارش آورده بود، آنها را هم بازى داده بود آمد گفت، من ديدم خيلى اين مسلمان است، خوب ما كه اين قدر مسلمان نيستيم. من به او سوء ظن پيدا كردم، من هيچ جوابش را ندادم. فقط گفت ما مى‌خواهيم قيام مسلحانه بكنيم، گفتم نمى‌توانيد، خودتان را به كشتن ندهيد و لو ديگر جوابى به او ندادم. اينها از آن وقت نقشه مى‌كشيدند براى اين كار، حالا هم هستند در ميدان، نرفته‌اند. حالا آن جهاتى كه رفته است البته كارى نمى‌توانند بكنند، اما اين شيطنتها را مى‌توانند بكنند كه بيايند بروند در قم پيش آقايى، بروند در فرض كنيد كه اصفهان پيش آقايى، بروند در شيراز پيش آقايى، يك كارى بكنند كه صدا در بيايد. حالا از اول كى از همه ضعيفتر است براى اين كار؟ به روحانيت حمله كنيم، نه. به مجلس، نه به دولت بايد حمله كنيم، حالا به دولت. مجلس را وادار مى‌كنند به دولت- عرض مى‌كنم- روحانيون را وادار مى‌كنند به دولت، بازار را وادار مى‌كنند به دولت، همه جا به دولت. خوب دولت از بين رفت، فردا مى‌آيند سراغ شماها فردا مى‌روند سراغ رئيس جمهور و- نمى‌دانم- مجلس. همه اينها مسائل، مسأله دولت نيست. مسأله، مسأله اسلام است. من اين را براى خاطر اينكه، آقايان توجه بكنند و براى خاطر اينكه، تكليفى را ادا كرده باشم عرض كردم. و اميدوارم كه خداوند به همه ما توفيق بدهد كه همه‌مان با هم در رفع اين گرفتاريها بكوشيم. خوب، اگر آمدند شكايت كردند، برويم سراغ رفعش. نرويم سراغ اينكه دولت را تضعيف كنيم يا برويم مجلس تضعيف بكنيم يا برويم اشخاص را چه بكنيم. اين مسئله‌اى است كه من عرض كردم و من اميدوارم كه مؤثر واقع بشود در اين آقايان.

و السلام عليكم و رحمة اللَّه‌

[1] آقاى سيّد محمود طالقانى، از روحانيون مبارز و نخستين امام جمعه تهران در بعد از انقلاب. وى در شهريور 1359 شمسى به رحمت ايزدى پيوست.