غفلت از مبدأ قدرت، انسان را به هلاكت مىرساند. مبدأ قدرت، اوست و همه چيز به دست اوست و ما چيزى نيستيم. ما شكر مىكنيم كه خداى تبارك و تعالى به ما عنايت كرده است و از قدرت لا يزال خودش يك ذرهاى، يك جلوه مختصرى در اين كشور بذل كرده است، عنايت كرده است.
خدمات دولت و مجلس به مردم
و امروز قدرت شما يك قدرت الهى آسيب ناپذير است مادامى كه همين طور باشيد.
مادامى كه تحت تأثير اين تبليغات نباشيد كه يك چيزى كم است، يك چيزى چى. خوب، شما نمىدانيد كه در وقتى كه جنگ است، جنگ داخلى است، جنگ خارجى است، همه چيز هست، محاصره اقتصادى است، همه كشورها با ما مخالف هستند، همه قدرتهاى بزرگ به ضد ما هستند و دولت را در آن مضيقه گذاشتهاند؛ مع ذلك دولت تا كنون يك شاهى قرض نكرده و دارد كارها را انجام مىدهد، و مجلس با قدرت خودش دارد قوانين را كه به صلاح مسلمين و اسلام است و قوانين اسلامى است دارد طرح مىكند و دارد تصويب مىكند، و قدرتهاى ديگر مشغول به تعمير اين كشور هستند و تا كنون بسيار كارهاى مهمى كردهاند، و لو اينكه كم گفتهاند و لكن زياد كردهاند.
اين براى اين است كه يك كشورى است احساس كرده است كه خودش بايد سرپاى خودش بايستد، اين احساس وقتى كه در جمعيت پيدا شد، اين معجزات هم دنبالش است. و آن وقت ما را اين طور كرده بودند كه احساس اين بود كه نمىشود، نمىتوانيم، بايد از خارج بيايند، همه چيز ما از خارج است، سرتا قدممان بايد فرنگى بشود، احساس اين بود. وقتى احساس اين بود، افكار جامد شده بود، يعنى افكار رفته بود دنبال اينكه ما نمىتوانيم و بايد ديگران دست ما را بگيرند. ديگران هم دست شما را نمىگرفتند، ديگران مال شما را مىگرفتند، خزائن شما را مىگرفتند. امروز احساس اين است كه مىتوانيم، اين احساس، توانايى مىآورد، اين احساس افكار را متوجه و متمركز مىكند