با اين مظلومين، با اين گرفتارها مى‌خواهد چه كند كه اينها را نجات بدهد. و شما دولت‌هاى خليج و غير خليج كوشش داريد به اينكه اين اسلام را نگذاريد از ايران يك قدم بيرون بگذارد، و لو اينكه به رغم انف‌ [1] شما، بيرون پا گذاشته است و خواهد گذاشت. مسلمين، انصافاً انسان بايد بگويد كه اين دولت‌هاى اسلامى، همه دولت‌هاى اسلامى، الّا يك معدود بسيار كمى اصلًا به اسلام كارى ندارند، اسلام وسيله براى مقام است، اسلام غير از اين نيست كه وسيله باشد، با لفظ اسلام و با قول به اسلام، مثل اسلام رضا خانى و محمد رضا خانى، اسلام اينها اين بود كه قرآن هم طبع مى‌كردند، و رضا خان مجلس روضه هم داشت و عزادارى هم آن وقت ارتشش مى‌كردند و همه اينها بود، دسته هم در مى‌كردند- من خودم ديدم- اما اساس را مى‌خواست از بين ببرد؛ با اين صورت اساس را مى‌خواست از بين ببرد. و از او بدتر محمد رضا بود كه روى نقشه كار مى‌كردند و هر كارى مى‌كردند براى بردن- اساس است- اساس بود. الآن هم حزب بعث عفلقى عراق همين كار را دارد مى‌كند، حالا ديگر عابد و مسلمان شده‌اند، لكن عابد و مسلمانى كه عبيد زاكانى‌ [2] مى‌گويد. اساس را اينها از بيخ قبول ندارند. اينها اسلام را منافى با مقاصد خودشان مى‌دانند و منافى هم هست. مقاصد آنها اين است كه بزنند و بكوبند و مردم را زير فشار قرار بدهند و غارت كنند و هر چه مردم دارند بگيرند از آنها و براى خودشان در بانك‌هاى خارجى انبار كنند، مثل محمد رضا كه كرد اين كار را. اسلام با اين آشنايى ندارد با يك همچنين مطلبى. آنها مى‌دانند كه اسلام اين طورى نيست، پس، اين اساس نبايد باشد.

خدمت به محرومين جلوه ولايت حضرت امير

ما كه اميدواريم كه يك جلوه و لو بسيار ناقصى از ولايت، ولايت على- عليه السلام-

[1] به رغم انف: به خاك ماليدن بينى، عاجز كردن، به حالِ ناتوانى درآوردن‌

[2] عبيد زاكانى: (وفات در حدود 772 هجرى- قمرى) نظام الدين عبيد اللَّه زاكانى از شاعران هجو سرا و نويسندگان معاصر حافظ. او داراى آثار فراوانى شامل قصايد، غزليات، اشعار هزليه است كه معروفترين آنها عبارتند از: عشاقنامه، اخلاق الاشراف، ريش نامه و موش و گربه است. در كتاب «موش و گربه» مسأله مسلمان‌نمايى در قالب يك داستان طنز به خوبى تشريح شده است.