انبيا، و حالا كه اين ائمه جمعه شغل انبيا را كه نماز جمعه بوده است و نماز بوده است، در ساير جاها اين شغل شريف را متكفل شده‌اند، همت كنند به اينكه مردم را آموزش تقوا بدهند، دعوت به تقوا بكنند. ذكر تقوا و تاريخ تقوا گفتن، اين در خطبه جمعه كافى نيست، بايد دعوت كنند مردم را به تقوا، وادار كنند مردم را به تقوا. اهميت بدهند به اين خاصه الهى كه انبيا براى آن آمدند. و شما آموزگارها بايد اهميت بدهيد به مسأله تقوا. و آموزندگان هم بايد اهميت بدهند. و اساتيد دانشگاه و اساتيد حوزه‌ها هم به اين خاصه بايد اهميت خاص بدهند كه اگر علم تنهاى بى‌تقوا باشد، و لو علم توحيد باشد، و لو علم اديان باشد، در آن عالم ارزش ندارد. علم تنها اگر ضررش بر ملتها و بر اسلام بالاتر از نفعش نباشد- كه هست- بايد گفت كه بى‌تقوا مى‌تواند كه يك كشورى را، يك انسانهايى را به باد فنا بدهد. و آن كسى كه عالمتر است بهتر مى‌تواند كه مردم را فاسد كند. پس بايد كه همراه اين آموزش، آموزش تقوا هم باشد. از بچه‌ها اگر هستند، بچه‌ها را آموزش تقوا [بدهيد] به اندازه فهمشان و بزرگترها را هم همين طور. و بزرگترها گمان نكنند ديگر احتياج ندارند يا اينكه وقت گذشته است؛ وقت نمى‌گذرد. انسان در هر حال، اگر يك چيزى را بداند بهتر از ندانستن است. در هر صورت، اين شغل بسيار شريف است و مسئوليتش هم بسيار سنگين است. و ان شاء اللَّه شما موفق باشيد.

ارزش خدمت در هلال احمر

و دنبال همين قضيه، اين صليب سرخ‌ [1] است. صليب سرخ ايده‌اش اگر يك ايده انسانى- اسلامى باشد، اين هم يكى از امورى است كه دنبال همان تقواست، دنبال همان علم است. علم و تقواست كه مى‌تواند اين صليب سرخ را و اين هلال احمر را و اين چيزى كه هست هلال احمر، كه در اينجا هست، آن مى‌تواند كه ارزش به آن بدهد.

ارزش به حجم كار نيست، ارزش به كيفيت است. وقتى كيفيت كار شما خوب شد و حجمش هم زياد شد، آن وقت ارزشها، ارزشهاى بسيار ارزنده است. البته اين كار بسيار

[1] صليب سرخ، جمعيت امدادگر جهانى كه در جمهورى اسلامى ايران «هلال احمر» ناميده مى‌شود.