است كه بياييد براى جنگ، عذر مى‌خواستند كه امروز نه فردا، حالا گرم است، حالا چطور است، قرآن آنها را ذكر مى‌كند كه اينها مردمى هستند يك وقتى بهانه مى‌گرفتند كه ما برگرديم، كار داريم، عايله‌مان چطور است. قرآن مى‌فرمايد كه نه، اينها مى‌خواهند فرار كنند، فرار در كار بوده، عدم اطاعت زياد بوده است در كار. زمان حضرت امير كه بالاتر، زمان ائمه ديگر هم كه مى‌بينيد كه مردم آن طور نبوده‌اند. براى حضرت امير در كوفه هم ملاحظه كرديد كه آن طور اطاعتى كه بايد بكنند نداشتند و حضرت امير از آنها شكايت مى‌كند.

امروز من معتقدم كه خداى تبارك و تعالى موفق كرده است اين كشور را كه اين طور باشد و اين طور تحول كه همه مردم، همه توده‌ها، خصوصاً، اين توده‌هاى مستضعف، اينهايى كه محروم بودند در طول تاريخ، اينها همه، در همه چيز حاضرند. اگر نبود اين همراهى توده‌ها، نمى‌توانست حكومت برقرار باشد و نمى‌توانستند ارتش اين جنگ را به اين طور كه الآن به پيروزى رسانده‌اند به پيروزى برسانند. اين اسباب تشكر است از همه.

لزوم حفظ حيثيت روحانيت‌

و اما ما هم بايد توجه زيادى داشته باشيم به اينكه در اين انقلاب حفظ حيثيت روحانيت، الآن بسته به وجود آقايان است و امروز با زمانهاى سابق خيلى فرق دارد.

زمانهاى سابق در مقابل دولت ايران، در مقابل ايران، در مقابل اسلام، اشخاص زيادى نايستاده بودند، مختصر بود. امروز همه از هر جا كه ملاحظه مى‌كنيد حمله مى‌كنند، خصوصاً، به روحانيون؛ هى رژيم آخوندى چطور، رژيم آخوندى چطور. هر روز راجع به اين مسائل، آنها بدون اينكه يك دليلى داشته باشند حمله مى‌كنند. بايد ما فكر اين مطلب باشيم كه- خداى نخواسته- يك وقت بهانه‌اى دست اينها ندهيم. ما خدمت بكنيم؛ به ملت خدمت بكنيم، شما آقايان خدمت بكنيد به ملت. شماها ميل نداريد كه يك وقت- خداى نخواسته- خلافى پيش بيايد. اگر- فرض كنيد- در مركز يك خلافى پيش آمد مستقيماً دخالت نكنيد. همان طور كه آقا گفتند كه «نمى‌خواهم مستقيماً دخالت‌