پيام [به ملت ايران به مناسبت رحلت آقاى ربانى شيرازى، يكى از فقهاى شوراى نگهبان‌]

زمان: 18 اسفند 1360/ 13 جمادى الاول 1402

مكان: تهران، جماران‌

موضوع: تجليل از شخصيت و مبارزات آقاى ربانى شيرازى‌

مناسبت: رحلت آقاى عبد الرحيم ربانى شيرازى (عضو فقهاى شوراى نگهبان)

مخاطب: ملت ايران‌

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌

إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ‌

با كمال تأسف رحلت غم‌انگيز جناب حجت الاسلام و المسلمين، مجاهد عزيز، آقاى ربانى شيرازى را به اسلام و اولياى معظم اسلام، بويژه حضرت بقية اللَّه- أرواحنا فداه- و به ملت شريف و حوزه‌هاى علميه و اهالى محترم فارس و بازماندگان اين فقيد سعيد تسليت عرض مى‌كنم. در طول تاريخ، مدعيان فضيلت و مجاهدت و شجاعت و تعهد به حق و دين بسيار بوده‌اند و هستند؛ لكن صاحبان فضايل و مجاهده و تعهد به حق و حقيقت در اقليتند، و تنها در سختيها و گرفتاريها و حقگوييها در مقابل قدرتهاى شيطانى است كه مدعيان لافزن از متعهدان بى‌سر و صدا و خالصان فداكار از مغشوشان رياكار متمايز مى‌شوند. مرحوم مجاهد، سعيد ارزشمند، ربانى شيرازى، كه اكنون در جوار حق آرميده و ما از بركات وجودش محروم شديم از اين اقليت بود. او در طول زندگانى شرافتمندانه خود، چه قبل از انقلاب و چه بعد از آن، در مقابل باطل و باطلها ايستاد و از خود نرمش نشان نداد. او در حبسها و زجرها و ناملايمات با قامت راستِ انسانهاى متعهد ايستادگى كرد و تسليم نشد. او- كه خدايش رحمت كند و به جوار قرب حضرتش بپذيرد- با روحى ملايم در مقابل دوستان و مؤمنان و مقاوم در برابر دشمنان خلق به لقاء اللَّه پيوست؛ و ما عقب ماندگان كه احتياج به اين مردان حق داريم از آن كمال و جمال محروميم. از خداوند متعال توفيق خدمت براى همگان، و سعادت و صبر در اين مصيبت براى دوستان و بازماندگان ايشان را خواستارم.

روح اللَّه الموسوي الخمينى‌