پيام [به ملت ايران به مناسبت شهادت آقاى صدوقى، نماينده امام و امام جمعه يزد]

زمان: 11 تير 1361/ 10 رمضان 1402

مكان: تهران، جماران‌

موضوع: پيام به مناسبت شهادت آقاى صدوقى (نماينده امام و امام جمعه يزد) [1] مخاطب: ملت ايران‌

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌

إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ‌

طبع يك انقلاب، فداكارى است. لازمه يك انقلاب، شهادت و مهيا بودن براى شهادت است. قربانى شدن و قربانى دادن در راه انقلاب و پيروزى آن اجتناب ناپذير است، بويژه انقلابى كه براى خداست و براى دين او، براى نجات مستضعفان است و براى قطع اميد جهانخواران و مستكبران. ما در هر جمعه و در هر جماعت و در هر محفل اسلامى و در هر گردهمايى براى يارى اللَّه در انتظار قربانى هستيم و در انتظار شهادت.

قربانى براى يك انقلاب بزرگ نشانه يك پيروزى و نزديك شدن به هدف است.

بى‌جهت نيست كه درباره سيد شهيدان جهان، منقول است كه هر چه ياران بزرگوارش از دست مى‌رفتند و هر چه به ظهر عاشورا نزديكتر مى‌شد رنگ مباركش افروخته‌تر و ابتهاجش زيادتر مى‌شد؛ هر شهيدى كه مى‌داد يك قدم به پيروزى نزديكتر مى‌شد.

مقصد، عقيده است و جهاد در راه آن و پيروزى انقلاب، نه زندگى و دنيا و رنگ و بوى ننگين آن. اين شهادتهاست كه به ملت ما وعده پيروزى نهايى مى‌دهد. مگر اسلام از

[1] «شهيد محراب» آقاى محمد صدوقى، از علماى مجاهد و از ياران ديرين امام خمينى و از فعالان نهضت امام در مبارزه عليه رژيم شاه بود. وجود او در استان يزد پايگاهى براى حمايت از انقلاب اسلامى محسوب مى‌شد. كمكهاى مالى فراوان مردم نيكوكار و مؤمن يزد با هدايت وى پشتوانه‌اى براى مبارزين محسوب مى‌شد. پس از استقرار نظام جمهورى اسلامى خدمات ارزنده ايشان، به عنوان نماينده امام و امام جمعه يزد در امور خدماتى و عمرانى و تأسيس مراكز و بنيادهاى خيريه در استان و در سطح كشور بويژه در كمك‌رسانى به آسيب ديدگان از بلاياى طبيعى نظير سيل و زلزله و ... زبانزد بود. وى سرانجام پس از عمرى جهاد علمى و عملى، و در اوج نيك نامى، در حالى كه براى اقامه نماز عازم محراب عبادت بود، بر اثر انفجار بمب عوامل سازمان تروريستى منافقين به شهادت رسيد.