مى‌دانند، چرا صحبتى در كار نيست؟ اگر علاقه به كيان اسلام، علاقه به قرآن كريم، علاقه به حرمين شريفين دارند، چرا امروز كه دارد اين معالم دينى زير پا گذاشته مى‌شود و تهديد مى‌كند اسلام و قرآن و حرمين شريفين را، صحبتى نمى‌كنند؟ چرا باز كمك مى‌كنند؟ چه شده است اينها را كه در حضور آنها اين مصايب واقع مى‌شود و در محضر همه اين طور جنايتها واقع مى‌شود و علاوه بر اينكه سكوت كرده‌اند تأييد مى‌كنند، باز هم قرارداد كمپ ديويد [1] را مى‌خواهند تأييد كنند، باز هم طرح فهد [2] را مى‌خواهند تأييد كنند، باز هم اسرائيل را مى‌خواهند بشناسند؟ اين فاجعه‌ها را بايد ما با كى در ميان بگذاريم؟ با دولتهايى كه چشم و گوششان را بسته‌اند و بدون اراده تسليم امريكا شده‌اند؟ با ملتهاى مظلومى كه تحت فشار اين دولتها دارند جان مى‌دهند؟

لزوم بيدارى و اتحاد ملتها

بايد با ملتها در ميان گذاشت؛ همان طورى كه در ايران، ملت ايران بود كه فاجعه‌اى كه براى اسلام به دست امريكا و سرسپردگان او- كه رژيم منحوس پهلوى است- پيش مى‌آمد، همين جوانهاى ايران بودند و همين ملت ايران بود و همين ارتش ايران بود و همين نيروهاى دريايى و هوايى و زمينى ايران بود و همين سپاه پاسداران ايران بود و همين جوانهاى بسيج و عشاير ايران بودند كه با هم وظيفه فهميدند، بيدار شدند و با هم مشتها را گره كردند و با مشت، تانكها را از صحنه بيرون كردند. تا ملتها يك همچو بيدارى پيدا نكنند و تا ملتها يك همچو انسجامى پيدا نكنند، بايد بدانند كه محكوم به حكومتهاى فاسد و محكوم به امريكاى جنايتكار و ساير ابرقدرتها هستند. با داشتن آن همه ذخاير، آن همه امكانات، كه اگر يك هفته نفت خودشان را به روى اين جنايتكارها

[1] قرارداد كمپ ديويد قراردادى بود كه بين محمد انور سادات، رئيس رژيم حاكم بر مصر با مناخيم بگين، نخست وزير رژيم اشغالگر قدس با حضور جيمى كارتر رئيس جمهور امريكا در منطقه كمپ ديويد ايالات متحده به امضا رسيد و مصر، اسرائيل را به عنوان يك كشور مستقل مورد شناسايى قرار داد

[2] طرح فهد، طرحى بود كه به وسيله ملك فهد- پادشاه عربستان سعودى- پيشنهاد شد. بر اساس اين طرح، موجوديت رژيم اشغالگر قدس به عنوان يك كشور مستقل به رسميت شناخته شده بود.