يك جريانى بود و هست. الآن ما بسيارى از دوستانمان و علاقه‌مندان به اسلام را از دست داده‌ايم، لكن من به ملت ايران تهنيت عرض مى‌كنم كه چنين فرزندانى را تحويل جامعه داد و در پيشگاه خداى تبارك و تعالى فرستاد و باز هم ايستاده است و خم به ابرو نياورده.

ما هر روز در جبهه‌ها فرزندان بسيار عزيزى كه براى حفظ اين كشور و حفظ اين جمهورى اسلامى كوشش مى‌كنند و به دفاع از كشور اسلامى قائم هستند و شب و روز خودشان را نمى‌شناسند و ارتش دلاور ايران و سپاه پاسداران عزيز و بسيج عمومى و عشاير كشورمان و اهالى عزيز آن سامان تمام مجهز هستند و ايستاده‌اند و ابداً راجع به اين مسائلى كه در پشت جبهه واقع مى‌شود يا در خود جبهه واقع مى‌شود، اهميتى به آن نمى‌دهند كه دست از كارشان بردارند. همه منسجمتر مى‌شوند، قويتر مى‌شوند و همه مستعد اين هستند كه اين كاروان را به آخر برسانند و اين درخت ثمربخش اسلام را به ثمره خودش برسانند.

البته يك ملتى كه مى‌خواهد در مقابل همه قدرتها بايستد، نمى‌خواهد سازش كند با بلوك غرب و نمى‌خواهد سازش كند با بلوك شرق و «لا شرقية و [لا] غربيه» مى‌خواهد باقى بماند، مى‌خواهد صراط مستقيم انسانيت و اسلاميت را پيش بگيرد، بايد مهيا بشود از براى اينكه همه پيشامدهايى كه پيش آمده است و پيش خواهد آمد. ما نبايد گمان بكنيم كه پيشامدها تمام شد. ما دست اين ابرقدرتها را از مخازن خودمان و تسلطشان را از كشور خودمان كوتاه كرده‌ايم و آنها ساكت نمى‌نشينند. و ما بايد توجه داشته باشيم و با كمال قدرت، اتكال به يك قدرت غير متناهى- و آن قدرت الهى است- [داشته باشيم.] وقتى كه ما پشتوانه‌مان قدرت الهى است و پشتوانه‌مان اسلام است و مقصدمان حق است، براى چى در اين مصائب سست بشويم؛ وقتى كه ما راه خودمان را يافته‌ايم ملت راه خودش را يافته است و آن راه را دارد با كمال جديت و قدرت تعقيب مى‌كند. البته راه حق دشواريها دارد، راه حق ناگوارى‌ها دارد، لكن آن كه اهل حق است و راه حق را مى‌خواهد برود، آن نبايد هيچ تصور اين را بكند كه كوچكترين سستى را به خودش راه بدهد و بايد با كمال قدرت به پيش برود؛ براى اينكه جمعيتى كه شهيد شدن را افتخار