و كمك به انقلاب فرهنگى كمك به استقلالتان است، كمك به آزاديتان است، كمك به كشورتان است كه از زير بار وابستگى بيرون برود. و البته بايد تشكر بكنيم از آنهايى كه متعهّد هستند و هميشه در فكر همين مسائل هستند و براى اسلام كوشش مى‌كنند و براى كشور خودشان كوشش مى‌كنند و احساس اين را كرده‌اند كه حالا ما كشورمان از خودمان است. پيشتر خوب اين احساس نبود، يا واقعاً تزشان اين بود كه ما بايد براى ديگران كار بكنيم يا مى‌ديدند نمى‌شود يا كشيده مى‌شدند به آنجا. امروز كشور مال خود شماست و مال خود ملت است و هيچ قدرتى در كشور دخالت نمى‌تواند بكند و دخالت ندارد خارجى. ما هيچ مستشارى ديگر نداريم نه در ارتشمان، نه در دانشگاه كسى را داريم كه بخواهد يك كارى انجام بدهد بر خلاف. بايد ما خودمان اين كشور خودمان را نگه داريم. همه ملت، همه افراد مسئول هستند، خصوصاً، دانشگاه مسئوليت دارد در اين امور. بايد دانشگاه خودش را مجهّز كند براى اينكه جوانها را بسازد. آتيه اين كشور را بايد از حالا شما پى‌ريزى كنيد. ما فقط به فكر خودمان و زمان حال نبايد باشيم. ما بايد به فكر آينده كشور باشيم؛ براى اينكه اسلام است، آينده اسلام بايد محفوظ بماند. آينده كشور بايد محفوظ بماند. نسلهاى آينده بايد اين معنا را بفهمند كه از اينجا شروع شده است براى حفظ اين كيان. اسلام و كيان كشور.

رهايى از سلطه اجانب مهمترين ثمره انقلاب‌

بنا بر اين، يك مطلبى را كه من احساس مى‌كنم، همه‌تان احساس مى‌كنيد اين ديگر محتاج به اين نيست كه يك موعظه بشود، همه احساس مى‌كنيد، حتى آن دورافتاده‌ها، آنها هم احساس اين را كرده‌اند كه امريكا دشمنشان است و بايد اين دشمن نباشد. بايد زراعت بكنند تا اينكه اين دشمن از بين برود. از جاهاى مختلف مى‌آيند- شايد همان ديروز بود- مى‌آيند مى‌گويند: كه فلان رعيت- در آنجايى كه هيچ فرهنگى نرفته است- مى‌گويد: كه ما زراعت مى‌كنيم؛ براى اينكه از قيد و بند اسارت امريكا خارج بشويم. اين يك احساسى است كه خدا در قلب اين ملت انداخته است و همه ملت احساس اين را