پيام [به ملت ايران (بسيج عمومى براى مبارزه با بيسوادى)]

زمان: 7 دى 1358/ 8 صفر 1400

مكان: قم‌

موضوع: بسيج عمومى براى مبارزه با بيسوادى‌

مخاطب: ملت ايران‌

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌

وَ الْقَلَمِ وَ ما يَسْطُرُونَ‌ [1] ملت شريف ايران، شما مى‌دانيد كه در رژيم گذشته آنچه بر ملت مبارز ايران سايه افكنده بود، علاوه بر ديكتاتورى و ظلم، تبليغات بى‌محتوا و هيچ را همه چيز جلوه دادن بود. ملتى كه در همه ابعاد از حوايج اوليه محروم بود وانمود مى‌شد كه در اوج ترقى است. از جمله حوايج اوليه براى هر ملت كه در رديف بهداشت و مسكن بلكه مهمتر از آنهاست آموزش براى همگان است. مع الأسف كشور ما وارث ملتى است كه از اين نعمت بزرگ در رژيم سابق محروم؛ و اكثر افراد كشور ما از نوشتن و خواندن برخوردار نيستند، چه رسد به آموزش عالى. مايه بسى خجلت است كه در كشورى كه مهد علم و ادب بوده و در سايه اسلام زندگى مى‌كند كه طلب علم را فريضه دانسته است، از نوشتن و خواندن محروم باشد. ما بايد در برنامه دراز مدت، فرهنگ وابسته كشورمان را به فرهنگ مستقل و خودكفا تبديل كنيم. و اكنون بدون از دست دادن وقت و بدون تشريفات خسته‌كننده، براى مبارزه با بيسوادى به طور ضربتى و بسيج عمومى قيام كنيم تا ان شاء اللَّه در آينده نزديك هر كس نوشتن و خواندن ابتدايى را آموخته باشد. براى اين امر، لازم است تمام بيسوادان براى يادگيرى و تمام خواهران و برادران با سواد براى ياد دادن بپاخيزند، و وزارت آموزش و پرورش با تمام امكانات بپاخيزد و از قرطاس‌بازى‌ [2] و

[1] بخشى از آيه 1 سوره قلم: «قسم به قلم و آنچه مى‌نگارد»

[2] قرطاس به معناى كاغذ و قرطاس بازى، يعنى كاغذبازى و معناى مجازى آن، معطل كردن مردم در ادارات است.