- [البته اين سؤالاتى است كه قبلًا مى‌دانيد كه معمولًا خبرنگارها از شما مى‌كردند. پس چه دليلى بود كه مثلًا روزنامه‌هاى مخالف مخصوصاً آيندگان، بسته بشود؟]

روزنامه آيندگان همان بود كه با دشمنهاى ما روابط داشت. توطئه بود در كار و با صهيونيستها روابط داشت. از آنها الهام مى‌گرفت و بر ضد منافع مملكت و كشور مى‌نوشت. و در تمام آن روزنامه‌هايى كه توطئه‌گر بودند و مى‌خواستند رژيم سابق را دوباره برگردانند به اينجا. اين روزنامه‌ها جلوشان گرفته شد تا بفهمند به اينكه چطورند اينها و بعد از اينكه فهميدند هر كدام كه [توطئه‌گر] نيستند، نه، آزاد باشند. همه روزنامه‌هايى كه بودند، به اعتبار اينكه دادستان آن طورى كه فهميده است اينها توطئه‌گر بودند و مفسد بودند و اينها الهام از شاه و از دستگاه صهيونيستها مى‌گرفتند، از اين جهت اينها را توقيف كردند موقتاً، تا اينكه رسيدگى كنند. اين خلاف آزادى نيست. اين جلوگيرى از توطئه است كه همه دنيا بوده است كه جلوى اين توطئه را بگيرند.

[حضرت امام! اينهايى كه الآن دم از مخالفت مى‌زنند، عده‌اى هستند كه اكثرشان مبارزه كرده‌اند و زجر كشيده‌اند و ضد رژيم گذشته بودند. چطور امكان دارد كه فضا و حق وجود به چپى كه اين همه مبارزه و رنج كشيده، نداد؟]

- امكان ندارد. حتى يكى‌شان نه مبارزه كرده‌اند، نه رنج كشيده‌اند. همه از دولت و از رنجهاى اين ملت ما استفاده برده‌اند و بر ضد ملت ما قلمفرسايى كرده‌اند.

[منظورم گروههاى سياسيند، مثلًا احزاب توده، مثلًا فداييان، مجاهدين.]

- و احزاب هم همين طور، آنها هم- خلاف آزادى‌شان- اگر توطئه‌گر نباشند. حالا عملى كه بر خلاف آزادى باشد، نكرده‌اند و نشده است. و اما اينكه مى‌گوييد آنها رنج كشيده‌اند و در اين باره فعاليت كرده‌اند، اين معلوم مى‌شود كه درست از اوضاع ما مطلع نيستيد. آنها كه رنج كشيده‌اند اين توده مردمند كه رنج كشيده‌اند. آنها يك عده‌اى‌شان در خارج بوده‌اند و حالا آمده‌اند در داخل و مى‌خواهند استفاده بكنند بدون رنجش. يك دسته هم اينجا بودند و در پناهگاهها يا در خانه‌ها بودند. و بعد از اينكه ملت، رنجها را كشيد و خون داد و همه كارها را كرد، اينها آمدند و دارند استفاده مى‌برند. و مع ذلك‌