يك فرقش اين است كه در انقلابهايى كه مىشده، در كودتاهايى كه مىشده- همين چند روز كودتايى كه شده است در يك جايى، تمام مطبوعات و تمام احزاب و تمام اجتماعات را قَدَغَن كردند- انقلاباتى كه شده است، گاهى يك ميليون، دو ميليون جمعيت كشته شده است. بعد از انقلاب، كشتار دستجمعى مىشود. اين انقلابْ چون اسلامى بود، هيچ بعد از انقلاب، كشتارى كه مردم را بكشند، و مثلًا اينهايى كه حالا غلبه كردهاند، چون غلبه خود ملت بود، غلبه مال خود ملت بود، آن هم ملت اسلامى، آن هم با اسم اسلام؛ دنبال اين نه مطبوعات قدغن شد و نه اجتماعات قدغن شد و نه احزاب قدغن شد. تا چند ماه بعد، بعضيها را ديدند مشغول توطئهاند، الآن هم مشغولاند. بعضيها را ديدند كه از خارج چيز اخذ مىكنند و دارند توطئه مىكنند. بعض مجلات اين طورى و بعض مطبوعات اين طورى را دادگاه جلو گرفت، براى اينكه ملت را داشت به تباهى مىكشيد. اما باز همه مطبوعات هستند سر جايشان. احزاب هم هستند سر جايشان. و درهاى اين مملكت هم باز به همه جا.
نعمت بزرگ آزادى
اين يك نعمتى است كه ما از اسلام داريم و از اين انقلاب اسلامى؛ نعمت بزرگ آزادى. شما الآن ديگر نمىترسيد از اينكه سازمان امنيت شب بيايد بهانه بگيرد، شما را بگيرد ببرد و حبس كند و اصلًا معلوم نشود كه چه شد. چقدر جوانهاى ما در حبس رفتند كه معلوم نشد چه شد. آنهايى كه معلوم شد و ماها مطلع از آن هستيم چقدر زياد هست و چقدر جوانهاى برومند ما را كشتند و چه كردند. اما عده كثيرى اصلًا اطلاع از آنها حاصل نشد. عده زيادى را اينها آن طورى كه آن وقتها كه حمله مىكردند به هر طرف، مىگفتند مىنشانند آنها را توى هليكوپتر يا چى، مىبرند بالاى دريا، باز مىكنند و مىريزند آنجا. اينها حالا هست ديگر؟ اينها از آثار اين انقلاب نيست؟ اين بىانصافها كه مىگويند كه انقلاب شد و چيزى نشد، اينها را نمىبينند؟ كورند اينها؟ يا مىبينند و خائناند؟