سخنرانى [در جمع پاسداران سميرم و جهادسازندگى اصفهان (كشاورزى- كم كارى)]

زمان: 5 آبان 1358/ 5 ذى الحجه 1399

مكان: قم‌

موضوع: اهتمام به امر كشاورزى- مشكل كم كارى‌

حضار: پاسداران سميرُم و جهاد سازندگى اصفهان‌

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌

عشاير ايران، پشتوانه‌هاى كشور

من اميدوارم كه اين جوانهاى برومند ما بتوانند آن خدمت شايسته‌اى كه بايد به اسلام و كشور خودشان هست بكنند. و من اميدوارم كه ما با نيروى اسلامى و در پناه اسلام بتوانيم به مشكلاتى كه هست غلبه كنيم.

عشاير ايران در زمان سابق يكى از پشتوانه‌هاى كشور بودند كه به واسطه سلطه اين رژيم و دستيارى اجانب، اينها را يكى بعد از ديگرى تضعيف كردند. اين عشاير بودند كه مى‌توانستند در مقابل اينكه ديگران بخواهند تجاوز كنند به كشور خودشان جلوگير باشند. لكن پدر اين محمد رضا- رضا خان- كه آمد، دستور اين را ظاهراً داشت كه اين عشاير را تضعيف كند. البته بعضى از خان‌هايى كه در آن وقت بودند تعديات داشتند؛ لكن رضا خان نه از اين باب تضعيف كرد آنها را، بلكه شايد دستوراتى داشت كه نباشند اين كسانى كه مى‌توانند از كشور خودشان دفاع كنند و نمى‌گذارند ديگران تجاوز كنند. يك دستور هم اين بوده است كه عشاير را از بين ببرند. آنها همه قدرتهايى كه احتمال مى‌دادند كه در مقابل اجانب ايستادگى كنند شكستند. قدرت روحانيت را شكستند؛ قدرت عشاير را شكستند، و هر جايى كه مى‌شد، مى‌توانستند، اينها را از بين بردند، و كوچ دادند، از اين جهت، يك خيانتى به ايران كردند.

و حالا كه دست اينها كوتاه شده است، بايد عشاير ايران به وظايف ملى خودشان عمل كنند؛ به وظايف اسلامى خودشان عمل كنند. و طورى نكنند كه گفته بشود- كه-