از اين است آقا. من دست برادرى دراز مى‌كنم به تمام ملتهاى اسلام، به تمام مسلمين دنيا؛ در شرق و غرب عالم هر چه مسلم هستند، من از اينجا دست برادرى دراز مى‌كنم و دست آنها را مى‌فشارم. ما خاضع هستيم براى همه علماى اسلام؛ شما هم بايد خاضع باشيد؛ همه، همه، همه بايد خاضع باشيد. اين هم امرى است كه به حضرات آقايان [گفتم‌]. البته نمى‌گويم واقعه‌اى هست؛ ان شاء اللَّه هيچ ابداً نيست؛ اما جوانند، بچه‌اند، گاهى وقتها عصبانيتى پيدا مى‌كنند از اين امور. آقا ما اهل يك ملت، اهل يك مملكت، اهل يك ديانت، اهل يك بساط، همه بر خوان نعمت خداى تبارك و تعالى نشسته‌ايم؛ همه بايد شكر اين نعمت را بگزاريم كه يك همچو مراجع بزرگ داريم؛ متشكر باشيم از خدا كه يك همچو افراد برجسته داريم؛ قدردانى كنيم از آنها؛ عزت آنها، عزت اسلام است؛ اهانت به آنها اهانت به اسلام است. توجه داشته باشيد، مبادا يكوقت خداى نخواسته، يك اهانتى به يك مسلمى، يك اهانتى به يك مرجعى، يك اهانتى به يك مؤمنى بشود كه خداى تبارك و تعالى راضى نيست؛ و من مى‌ترسم كه يكوقت خداى تبارك و تعالى ما را اخذ بكند، اخْذَ عزيزٍ مُقتدرٍ. [1]

مطالب با اين حرفها تمام نمى‌شود؛ زياد است حرف و من هم كه ديگر قدرتش را ندارم كه صحبت بكنم. از اين جهت توفيق همه علماى اسلام را در خدمت به اسلام از خداى تبارك و تعالى درخواست دارم. خداوند تمام مراجع اسلام را در ظل حمايت خودش حفظ كند. سايه تمام مراجع اسلام را بر سر مسلمين و بر سر همه ما مستدام بدارد. ديانت اسلام را تقويت كند. دست اشخاصى كه به استقلال مملكت ما، به اقتصاد مملكت ما خيانت مى‌كنند قطع كند.

و السلام عليكم.

[1] برگرفته از آيه 42 سوره قمر: «همانند مؤاخذه‌اى در نهايتِ قهر و اقتدار».