كند»، مرادت علما نباشند و الّا تكليف ما مشكل مى‌شود و تكليف تو مشكل مى‌شود. نمى‌توانى زندگى كنى؛ ملت نمى‌گذارد زندگى كنى. نكن اين كار را؛ نصيحت مرا بشنو. آقا! 45 سالت است شما؛ 43 سال دارى، بس كن، نشنو حرف اين و آن را؛ يكقدرى تفكر كن، يكقدرى تأمل كن! يكقدرى عواقب امور را ملاحظه بكن! يكقدرى عبرت ببر! عبرت از پدرت ببر. آقا! نكن اين طور! بشنو از من؛ بشنو از روحانيين؛ بشنو از علماى مذهب؛ اينها صلاح ملت را مى‌خواهند؛ اينها صلاح مملكت را مى‌خواهند. ما مرتجع هستيم؟ احكام اسلام، ارتجاع است؟ آن هم «ارتجاع سياه» است؟ تو انقلاب سياه، انقلاب سفيد درست كردى؟! شما انقلاب سفيد به پا كرديد؟ كدام انقلاب سفيد را كردى آقا؟ چرا اين قدر مردم را اغفال مى‌كنيد؟ چرا نشر اكاذيب مى‌كنيد؟ چرا اغفال مى‌كنى ملت را؟ و اللَّه، اسرائيل به درد تو نمى‌خورد، قرآن به درد تو مى‌خورد

امروز به من اطلاع دادند كه بعضى از اهل منبر را برده‌اند در سازمان امنيت و گفته‌اند شما سه چيز را كار نداشته باشيد، ديگر هر چه مى‌خواهيد بگوييد، يكى شاه را كار نداشته باشيد؛ يكى هم اسرائيل را كار نداشته باشيد؛ يكى هم نگوييد دين در خطر است. اين سه تا امر را كار نداشته باشيد، هر چه مى‌خواهيد بگوييد. خوب، اگر اين سه تا امر را ما كنار بگذاريم، ديگر چه بگوييم؟! ما هر چه گرفتارى داريم از اين سه تاست تمام گرفتارى ما

آقا، اينها خودشان مى‌گويند، من كه نمى‌گويم، به هر كه مراجعه مى‌كنى، مى‌گويد: شاه گفته؛ شاه گفته مدرسه فيضيه را خراب كنيد؛ شاه گفته اينها را بكشيد ... آن مردكه‌ [1] آمد در مدرسه فيضيه- حالا اسمش را نمى‌برم، آن وقت كه دستور دادم گوشهايش را ببرند، آن وقت اسمش را مى‌برم [ابراز احساسات حضار]- آمد در مدرسه فيضيه فرمان داد، سوت كشيد؛ تمام مستقر شدند در يك گوشه‌اى. گفت: منتظر چه هستيد، بريزيد تمام حجره‌ها را غارت كنيد، تمام را از بين ببريد. گفت: حمله كن، حمله كردند. از ايشان بپرسى آقا چرا اين كار را كرديد؟ مى‌گويد: اعليحضرت فرموده. اينها دشمن‌

[1] مولوى (معاون ساواك تهران).