سخنرانى [در جمع روحانيون قم (ارزيابى قيام ملت)]

زمان: 12 ارديبهشت 1342/ 8 ذى الحجه 1382

مكان: قم، مسجد اعظم‌

موضوع: ارزيابى قيام ملت، و حوادث تلخ و شيرين سال 41 و اوايل سال 42

مناسبت: آغاز دروس حوزه پس از چهلم شهداى مدرسه فيضيه‌

حضار: روحانيون، طلاب و اهالى قم‌

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌

خداوندا، زبان ما را از بيهوده گفتن و گزاف و لغو و دروغ حفظ بفرما. خداوندا، قلوب ما را به نور اسلام و روحانيت روشن بفرما؛ خداوندا گوش شنوا عنايت بفرما به سلاطين دوَل اسلام، به رؤساى جمهور دوَل اسلامى، به نمايندگان مجلسيْن دوَل اسلامى، به نخست وزيران و وزراى دوَل اسلامى، به رؤساى دانشگاههاى دوَل اسلامى، به كارفرمايان و كارمندان دوَل اسلامى. خداوندا، آنها را قرار بده ...

جنايات با ماسك اسلام پناهى‌

اين سال براى روحانيت، عرض كنم بسيار بد سالى بود و از جهتى بسيار خوب سالى بود: بد بود براى اينكه يك مملكتى كه بايد به دنيا معرفى بشود به اينكه مملكت صحيحى است، هيأت حاكمه درستى دارد، دستگاه عدالت دارد، دادگسترى دارد، محاكم قضايى دارد، اقتصادش خوب است، زراعتش خوب است؛ يك مملكتى كه بايد به صلاح و به صحت معرفى بشود در جامعه بشر، معرفى شد به مركز فساد و مركز هر چيزى كه شما بخواهيد اسمش را بگذاريد؛ از آن بدتر، بخواهيم بگوييم مثل زمان مغول است، نمى‌توانيم همچو بى‌احترامى‌اى به مغول بكنيم. آنها يك جمعيتى بودند كفار، و شايد مهدور مى‌دانستند دم ما را؛ و وارد شدند در مملكت براى گرفتن مملكت اجنبى، آن هم مملكتى كه بر خلاف مسلك آنها و ديانت آنها بود و كردند آن كارهايى را كه كردند. اينجا در اين قضايا، اينها مدعى اسلام هستند، مدعى ايمان هستند، مدعى تشيع هستند! در عين حال كه با اين ادعاها امرار روز مى‌كنند و امرار حيات مى‌كنند، كارهايشان‌