نصره فلم ينصره، خذله اللّه في الدّنيا و الآخرة. [1] «فرمود رسول اكرم، صلّى اللّه عليه و آله، در ضمن وصيتهايش به حضرت امير المؤمنين، عليه السلام: «اى على، كسى كه پيش او غيبت شود برادر مسلمانش و قادر باشد بر يارى او و يارى نكند او را، رسوا كند او را خداوند در دنيا و آخرت.» و عن عقاب الأعمال بسنده عن النّبىّ، صلّى اللّه عليه و آله: من ردّ عن أخيه غيبة سمعها في مجلس، ردّ اللّه عنه ألف باب من الشّرّ في الدّنيا و الآخرة فإن لم يردّ عنه و أعجبه، كان عليه كوزر من اغتاب. [2] علامه علماى متأخرين، محقق جليل و جامع فضيلت علم و عمل، شيخ انصارى، رضوان اللّه تعالى عليه، مى‌فرمايد: «ظاهر اين است كه اين ردّ غير از نهى از غيبت است. و مراد به آن يارى كردن از غايب است به آن چيزى كه مناسب غيبت است: پس اگر عيب دنيوى باشد، به اين طور يارى كند او را كه عيب آن است كه خداى تعالى عيب شمرده، مثل معاصى كه بالاتر آن همين غيبت تو است از برادرت به چيزى كه خداى تعالى غيب نكرده او را. و اگر عيب دينى باشد، توجيه كند او را به چيزى كه از معصيت خارج شود. و اگر قابل توجيه نيست، يارى كند از او به اينكه مؤمن گاهى مبتلا مى‌شود به معصيت، پس سزاوار چنين است كه استغفار شود براى او، نه تعيير شود از او، و شايد تعيير تو او را بزرگتر باشد پيش خداى تعالى از معصيت او.»- انتهى كلامه‌ [3] و رفع مقامه.

و گاه مى‌شود كه مستمع علاوه بر آن كه ردّ غيبت كه واجب است نمى‌كند، مغتاب را به غيبت وادار مى‌كند، يا به شركت با او و همنفس شدن و عجبهاى بيموقع پى در پى گفتن، يا اگر از اهل صلاح به شمار آيد، به واسطه ذكرى يا استغفارى يا چيزهاى ديگرى كه وسايل شيطانى است، مغتاب را به غيبت وادار كند. و تواند بود كه حديث شريف كه وزر او را هفتاد مرتبه مثل وزر مغتاب قرار داده بود، اشاره به چنين اشخاصى باشد. نعوذ باللّه منه.

تتميم كلام شهيد ثانى رحمه اللّه‌

شيخ بزرگوار و محقق عالى مقدار، شهيد سعيد، رضوان اللّه عليه، را كلامى‌

[1] وسائل الشيعة، ج 8، ص 606، «ابواب احكام العشرة»، باب 156، حديث 1.

[2] وسائل الشيعة، ج 8، ص 607، «ابواب احكام العشرة»، باب 156، حديث 5.

[3] كتاب المكاسب، ص 46- 47، مكاسب محرمه، شماره 14.