باشد، كار سهلى نيست. فشارها و زحمتها و سوختنهايى در دنبال است تا انسان لايق شفاعت شود و مورد رحمت ارحم الراحمين گردد.

پس اى عزيز، هر چه زودتر دامن [همت‌] به كمر بزن و عزم را محكم و اراده را قوى كن، و از گناهان، تا در سن جوانى هستى يا در حيات دنيايى مى‌باشى، توبه كن، و مگذار فرصت خداداد از دستت برود، و به تسويلات شيطانى و مكايد نفس اماره اعتنا مكن.

نكته مهمه‌

و نيز به يك نكته مهمه بايد توجه داشت. و آن اين است كه شخص تائب پس از توبه نيز، آن صفاى باطنى روحانى و نور خالص فطرى برايش باقى نمى‌ماند.

چنانچه صفحه كاغذى را اگر سياه كنند و باز بخواهند جلا دهند، البته به حالت جلاى اوّلى بر نمى‌گردد، يا ظرف شكسته را اگر اصلاح كنند، باز به حالت اولى مشكل است عود كند، خيلى فرق است ميانه دوستى كه در تمام مدت عمر با صفا و خلوص با انسان رفتار كند، يا دوستى كه خيانت كند و پس از آن عذر تقصير طلب نمايد. علاوه بر آن كه كم كسى است كه بتواند درست قيام به وظايف توبه بنمايد.

پس، انسان بايد حتى الامكان داخل در معاصى و نافرمانى نشود كه اصلاح نفس پس از افساد از امور مشكله است. و اگر خداى نخواسته گرفتارى پيدا كرد، هر چه زودتر در صدد علاج برآيد كه هم فساد كم را زود مى‌شود اصلاح كرد، و هم كيفيت اصلاح بهتر مى‌شود.

اى عزيزى، با بى‌اعتنايى و سرسرى از اين مقام مگذر. تدبر و تفكر در حال خود و عاقبت امر خويشتن كن، و به كتاب خدا و احاديث خاتم انبياء و ائمه هدى، سلام اللّه عليهم اجمعين، و كلمات علماى امت و حكم عقل وجدانى رجوع نما، و اين باب را، كه مفتاح ابواب است، به روى خود بگشا، و در اين منزل، كه عمده منازل انسانيت است نسبت به حال ماها، وارد شو و اهميت به آن بده و مواظبت از آن كن.

و از خداوند تبارك و تعالى توفيق حصول مطلوب بخواه، و از روحانيت رسول اكرم و ائمه هدى سلام اللّه عليهم، استعانت كن، و به ولىّ امر و ناموس دهر، حضرت امام عصر، عجّل اللّه فرجه، پناه ببر، البته آن بزرگوار دستگيرى ضعفا و بازماندگان را مى‌فرمايد و بيچارگان را دادرسى مى‌نمايد.