اشاره به آن در حديث شريف كافى فرمايد:

محمّد بن يعقوب بإسناده عن سماعة بن مهران، عن أبي الحسن، عليه السّلام، قال: قال لي: ما حبسك عن الحجّ؟ قال قلت: جعلت فداك، وقع عليّ دين كثير و ذهب مالي، و ديني الّذي قد لزمني هو أعظم من ذهاب مالي، فلو لا أنّ رجلا من أصحابنا أخرجني ما قدرت أن أخرج. فقال لي: إن تصبر تغتبط، و ألّا تصبر ينفذ اللّه مقاديره، راضيا كنت أم كارها. [1] «سماعه گفت: فرمود أبو الحسن كاظم، عليه السلام، به من: «چه چيز مانع شد تورا از حج؟» گفت گفتم: «فدايت شوم، واقع شد بر من قرض بسيارى، و مالم رفته است، و قرضى كه لازم شده بزرگتر است از رفتن مالم. اگر نبود مردى از رفقاى ما كه خارج كرد مرا، قدرت نداشتم كه خارج شوم.» پس فرمود به من: «اگر صبر كنى، مورد غبطه شوى، و اگر صبر نكنى، اجرا مى‌كند خدا تقديرات خود را، خشنود باشى يا كراهت داشته باشى.» پس معلوم شد كه جزع و بيتابى مفيد فايده نيست، بلكه ضررهاى بس هولناك دارد و هلاكتهاى بس ايمانسوز در دنبال آن است، و صبر و بردبارى خود داراى ثواب جزيل و اجر جميل و صور بهيّه و تمثال شريف برزخى است، چنانچه در ذيل حديث شريف كه ما به شرح آن پرداختيم فرمايد: و كذلك الصّبر يعقّب خيرا، فاصبروا و وطّنوا أنفسكم على الصّبر توجروا. پس صبر را عاقبت خير است در اين عالم، چنانچه از تمثيل به حضرت يوسف، عليه السلام، معلوم مى‌شود، و موجب اجر است در آخرت.

و در حديث شريف كافى سند به أبو حمزه ثمالى، رحمه اللّه، رساند. قال:

قال أبو عبد اللّه عليه السّلام: من ابتلى من المؤمنين ببلاء فصبر عليه، كان له مثل اجر ألف شهيد. [2] «فرمود حضرت صادق، عليه السلام،: «كسى كه مبتلا به بليه‌اى شود و صبر كند، براى او اجر هزار شهيد است.» و احاديث كثيره در اين باب وارد است كه ما بعضى آنها را در فصل بعد ذكر مى‌كنيم. اما اينكه از براى صبر صورت بهيه برزخيه است، علاوه بر اينكه مطابق قسمى از برهان است، در احاديث شريفه نيز از آن ذكر شده است، چنانچه در كافى شريف سند به حضرت صادق، عليه السلام، رساند، قال: إذا دخل المؤمن [فى‌]

[1] اصول كافى، ج 2، ص 90، «كتاب ايمان و كفر»، «باب الصبر»، حديث 1.

[2] اصول كافى، ج 2، ص 92، «كتاب ايمان و كفر»، «باب الصبر»، حديث 17.