پاسخ نياز سالك را ناز گويند.

ناقوس‌

زنگ دير و كليساها را گويند و در اصطلاح، كنايه از توبه و انابت و زهد و عبادت است.

ناله‌

در اصطلاح اهل سلوك، مناجات را گويند.

نسيم‌

باد ملايم است و در اصطلاح، آنچه اخبار از عنايت حق دهد.

نظر

نگاه و ديدن است؛ و در اصطلاح اهل معرفت، التفات و توجّه در حقايق موجودات است و نيز التفات الهى بر سالك راه حق، و توجّه بنده به حق را هم گويند.

نفس‌

در تعريف نفس گفته‌اند: جوهرى مجرّد است كه در ذات به ماده نيازى ندارد ولى در فعل به ماده نيازمند است. عرفا گفته‌اند:

نفس، زندان روح و دنيا، زندان نفس است.

نقاب‌

موانعى را گويند كه معشوق را از عاشق دور دارد و نيز سدّى است در سلوك، كه سالكان را پديدار شود.

نور

در عرفان، حق‌تعالى نور حقيقى و مطلق است؛ به حكم آيه‌ى مباركه: «اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ... (نور/ 35).

نيستى‌

در لسان عرفا، آن است كه سالك در راه حق فانى شود و از هستى خويش هيچ نبيند.

وادى ايمن‌

واديى است كه در آن موسى (ع) را نداى حق رسيد؛ و در اصطلاح سالكان، عبارت است از طريق تصفيه دل.

وجد

شادى و نشاط؛ در لسان عرفا، عبارت از چيزى است كه بدون جهد بر قلب وارد شود.

و نيز گويند: برقهاى درخشنده‌اى است كه به سرعت خاموش شود.

وجود

وجود، همان هستى است. وجود را به دريايى موّاج تشبيه كرده‌اند كه هر موجى از آن به صورت موجود و نفس انسانى ظهور كند.