به من نگر كه رُخى همچو كهرُبا دارم‌

دلى بسوى رُخ يار دلربا دارم‌

ز جام عشق چشيدم شراب صدق و صفا

به خُمّ ميكده، با جان و دل وفادارم‌

مرا كه مستى عشقت ز عقل و زُهد رهاند

چه ره به مدرسه يا مسجد ريا دارم‌

غلام همّت جام شراب ساقى باش‌

كه هرچه هست از آن روى باصفا دارم‌

نسيم عشق! به آن يار دلرُبا برگو

ز جاى خيز، كه من درد بى‌دوا دارم‌

چه رازهاست در اين خمّ و ساقى و دلبر

به جان دوست ز درگاه كبريا دارم‌

سخن ز تخت سُليمان و جام جم نزنيد

كه تاج خسروِ كىْ را من گدا دارم‌