نداشته باشند، نمى‌توانند وارد آن شوند. با آلودگى‌هاى روحى، رذايل اخلاقى، معاصى قلبيه و قالبيه، چه گونه مى‌توان در محضر ربوبى حضور يافت و در مهمانسراى رب الارباب كه «معدن العظمة» مى‌باشد وارد شد؟

لياقت مى‌خواهد؛ آمادگى لازم است. با روسياهيها و قلبهاى آلوده كه به حجابهاى ظلمانى پوشيده شده است اين معانى و حقايق روحانى را نمى‌توان درك كرد. بايد اين حجابها پاره گردد و اين پرده‌هاى تاريك و روشنى كه بر قلبها كشيده شده و مانع وصال إلى اللّه گرديده كنار رود، تا بتوان در مجلس نورانى و با شكوه الهى وارد شد.

[حجابهاى انسان‌]

توجه به غير خدا انسان را به حجابهاى «ظلمانى» و «نورانى» محجوب مى‌نمايد. كليه امور دنيوى اگر موجب توجه انسان به دنيا و غفلت از خداوند متعال شود، باعث حجب ظلمانى مى‌شود. تمام عوالم اجسام حجابهاى ظلمانى مى‌باشد. و اگر دنيا وسيله توجه به حق و رسيدن به دار آخرت، كه «دار التشريف» است، باشد، حجابهاى ظلمانى به حجب نورانى مبدل مى‌گردد. و «كمال انقطاع» آن است كه تمام حجب ظلمانى و نورانى پاره و كنار زده شود، تا به مهمانسراى الهى كه «معدن عظمت» است بتوان وارد گرديد. لهذا در اين «مناجات» از خداوند متعال بينايى و نورانيت قلبى طلب مى‌كنند، تا بتوانند حجب نورانى را دريده به معدن عظمت برسند: حتّى تخرق أبصار القلوب حجب النّور، فتصل إلى معدن العظمة.

ولى كسى كه هنوز حجابهاى ظلمانى را پاره نكرده، كسى كه تمام توجه او به عالم طبيعت است و، العياذ باللّه، منحرف عن اللّه مى‌باشد، و اصولا از ماوراء دنيا و عالم روحانيت بيخبر بوده و منكوس إلى الطبيعه‌