responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : يادداشت نویسنده : يادداشت    جلد : 1  صفحه : 246

روز شمار زندگاني معاويه ابن ابوسفيان

کد مطلب: ٦٠٨٥ تاریخ انتشار: ٠٤ مرداد ١٣٨٧ تعداد بازدید: 13393 يادداشت » عمومي روز شمار زندگاني معاويه ابن ابوسفيان

مرگ معاويه را 12-15و22 رجب گفته اند در هر صورت اين روز،روز شادي اهل ايمان و حزن و اندوه اهل كفر و طغيان است. روزه اين روز به جهت شكر الهي بر هلاكت معاويه مستحب است.

نسب معاويه
كلبي نسابه و ابن روزبهان كه از ثقات نزد علماي اهل سنت هستند نقل كرده اند كه معاويه فرزند چهار نفر بوده: عماره، مسافر، أبوسفيان و مردي كه اسم او را نمي برند.
راغب اصفهاني در محاضرات و أبن أبي الحديد از ربيع الأبرار زمخشري نقل مي كنند كه معاويه را به چهار نفر نسبت مي دادند: مسافر بن أبي عمرو، عمارة بن وليد بن مغيرة، عباس و صباح كه مغني عمارة بن وليد بود.
مادر معاويه هند با صباح كه جواني خوش رو و كارگر أبوسفيان بود الفتي تمام داشت! اما به ظاهر او را معاوية بن أبي سفيان بن حرب مي گويند.
أبوسفيان مردي زشت و كوتاه قد بود و يك چشم او در طائف و چشم ديگرش در يرموك كور شده بود. باطنش كورتر از چشمش بود و نهايت عداوت و دشمني با پيامبر(ص) را داشت.
أبوسفيان در هر جنگ و فتنه اي كه بر عليه پيامبر(ص) به وجود مي آمد دخالت داشت و در سال فتح مكه از ترس اسلام آورد و با نفاق زندگي كرد تا در سن 82 سالگي در سال 30 هـ به درك رفت.
مخفي نماند كه حمامه يكي از جدات معاويه است كه در بازار المجاز صاحب پرچم و مشهور بود و از اين جا نسب أبوسفيان هم معلوم مي شود. مادر معاويه هند است كه از ذوات الأعلام بود و ميل فراواني به غلامان سياه داشت و از توضيح حال پدر معاويه وضع مادر او هند روشن مي شود.
محدث قمي مي فرمايد: چون پيامبر(ص) در فتح مكه ريختن خون معاويه را مباح شمردند، به اصرار و شفاعت عباس، پنج ماه قبل از وفات پيامبر(ص) اسلام آورد.

حكومت معاويه در شام
يزيد بن أبي سفيان از طرف أبوبكر با لشكر مسلمين به طرف شام رفت، معاويه هم همراه آنها بود. يزيد در شام مرد و أبابكر ولايت شامات را به معاويه واگذار كرد و به اين حال بود تا زمان خلافت أميرالمؤمنين(ع) كه طغيان معاويه عليه آن حضرت شروع شد.
معاويه در سال 45 هـ براي پسرش يزيد بيعت گرفت. او اول كسي بود كه دشنام بر امير المؤمنين(ع) را ترويج كرد و در آخر خطبه نماز جمعه لعن و جسارت بر علي(ع) مي كرد. او دستور داد در تمام شهرها اين لعن انجام شود و تا زمان عمربن عبدالعزيز ادامه داشت تا اينكه او لعن بر آن حضرت را منع كرد.

دشمني معاويه با امير المومنين علي(ع)
معاويه به صحابه و تابعين دستور داد تا حديث در مذمت علي(ع) جعل كنند و عده زيادي از محبين و ارادتمندان آن حضرت را به شهادت رساندند. مانند جناب مالك اشتر نخعي كه در قلزم مصر به سم شهيد شد. امام مجبتي(ع) را به دست جعده عيال آن حضرت مسموما شهيد كرد.
معاويه مردي خوش گذران و پرخور بود به حدي كه از كثرت خوردن مي گفت: خسته شدم ولي سير نشدم. اين به خاطر نفرين حضرت رسول(ص) درباره او بودكه او را نفرين كرد كه هيچ گاه سير نشوي. او در نفاق و عوام فريبي تجربه به سزايي داشت. محدث قمي نقل مي كند كه دويست خبر از طرق معتمده اهل سنت در مذمت معاويه نقل شده است.

ماجراي مرگ معاويه
آخر الأمر معاويه در مسير مكه به شام بيمار شد به حدي كه مي لرزيد و دهان او بسته نمي شد تا وارد شام شد و در آنجا جان به مالك دوزخ داد و رهين اعمال خويش گرديد. هنگام مرگ سن او را 75 يا 82 يا 92 سال نقل كرده اند.

طبق نقل شيخ مفيد عليه الرحمه 22 رجب مصادف است با به درك رفتن معاويه ابن ابوسفيان به همين مناسبت روز شمار زندگي آن ملعون ازل وابد و دشمن دين اسلام را تقديم مي كنيم.خوانندگان محترم با مطالعه دقيق وجزي تر زندگي اين فرد به فجايع زندگي او بيشتر پي خواهند برد.

1.ولادت، 5 سال پيش از بعثت پيامبر؛
2.شركت در آزار مسلمانان، همراه با ديگر كودكان مكه؛
3.مهاجرت خواهرش، ((ام حبيبه (رمله دختر ابوسفيان)|ام حبيبه)) همراه با مسلمانان به حبشه؛
4.كشته شدن برادرش، حنظله، دايي اش، وليد و پدربزرگ مادريش، عقبه به دست اميرمومنان علي عليه السلام و حمزه در جنگ بدر؛
5.همراهي با پدر جنگ هاي احد و خندق بر ضد مسلمانان؛
6.ازدواج پيامبر با خواهر معاويه، ام حبيبه در سال هفتم هجري؛
7.فتح مكه و اسلام آوردن ظاهري؛
8.همراهي با سپاه اسلام در جنگ حنين (8 و 9 ه.ق)
9.به دست آوردن صد شتر از غنايم حنين؛
10.سكونت در مدينه
11.شركت در جنگ يمامه در زمان خلافت ابوبكر؛
12.شركت در سپاه برادرش، يزيد و حركت به سوي شام؛
13.به دست آوردن حكومت اردن در زمان خلافت عمر؛
14.به دست آوردن حكومت دمشق پس از مرگ برادرش، يزيد در واقعه طاعون سال 18 ه.ق؛
15.سفر عمر به شام و بي تفاوتي او نسبت به تجمل گرايي معاويه؛
16.مرگ مادر معاويه، هند در زمان خلافت عمر؛
17.به دست آوردن حكومت سراسر شام پس از كشته شدن عمر و آغاز حكومت عثمان؛
18.ازدواج سياسي با ميسون مسيحي براي پايدار ساختن جايگاهش در شام؛
19.طلاق دادن ميسون و تولد يزيد در خارج از دمشق (26 ه.ق)
20.بازگرداندن ابوذر از تبعيدگاهش (شام) به مدينه (30ه.ق)
21.مرگ ابوسفيان (31 ه.ق)
22.باز پس فرستادن تبعيديان كوفي و بصري به شهرهايشان (33 ه.ق)
23.سرباز زدن از كمك به عثمان (35 ه.ق)
24.آغاز خلافت امير مومنان علي عليه السلام، بركناري معاويه از سوي ايشان و آغاز حكومت مستقل معاويه در شام (35 ه.ق)
25.به دست آوردن پيراهن عثمان و ادعاي خون خواهي (36 ه.ق)
26.درنگ در پاسخ به جرير بن عبدالله بجلي، فرستاده مخصوص امير مومنان علي عليه السلام به شام، سازش با روم، جذب عمرو عاص و آماده ساختن لشكر شام براي جنگ (36 ه.ق)
27.آغاز جنگ صفين بر ضد امير مومنان علي عليه السلام خليفه رسمي جهان اسلام (36 ه.ق)
28.بر نيزه كردن قرآن، پايان جنگ صفين و سودجويي از حكميت (37 ه.ق)
29.به شهادت رساندن مالك اشتر و محمد بن ابي بكر، استانداران اعزامي امير مومنان علي عليه السلام به مصر (38 ه.ق)
30.آغاز يورش هاي غارتگرانه به عراق و حجاز براي ايجاد ناامني در قلمرو خلافت امير مومنان علي عليه السلام (39 ه.ق)
31.نجات از ترور و عقيم شدن (40 ه.ق)؛
32.حركت به سوي عراق براي جنگ با امام حسن عليه السلام و ايجاد دسيسه در لشگر آن حضرت (41 ه.ق)؛
33.صلح با امام حسن عليه السلام و به دست آوردن خلافت و زير پا گذاشتن شرايط پيمان صلح (41 ه.ق)؛
34.آغاز دشنام گويي به امير مومنان علي عليه السلام بر منبرها و گماشتن فرمانداران اموي و دشمن اهل بيت عليه السلام (41 ه.ق)؛
35.سفر حج و مرگ ام حبيبه، همسر پيامبر و خواهر معاويه؛
36.نسبت دادن زياد به فرزندي ابوسفيان (44 ه.ق)؛
37.انتصاب زياد به حكومت بصره (45 ه.ق)؛
38.اعلام رسمي ولايت عهدي يزيد در شام (46 ه.ق)؛
39.كشته شدن عبدالرحمان بن خالد بن وليد، رقيب يزيد در شام (46 ه.ق)؛
40.شركت دادن يزيد در جنگ بزرگ قسطنطنيه (49 ه.ق)؛
41.به شهادت رساندن امام حسن عليه السلام و مسموم ساختن سعد وقاص (50 ه.ق)؛
42.انتصاب زياد به حكومت كوفه و سخت گيري بيش تر شيعيان كوفه (50 ه.ق)؛
43.ناكام ماندن در سفر به حج براي تثبيت ولايتعهدي يزيد (50 ه.ق)؛
44.ناكام ماندن طرح انتقال منبر پيامبر به شام (50 ه.ق)؛
45.به شهادت رساندن حجر و فرستادن يزيد به سفر حج (51 ه.ق)؛
46.گرفتن بيعت براي يزيد در سراسر جهان اسلام، سفر به حجاز و آغاز بيماري وي هنگام بازگشت به شام (56 ه.ق)؛
47.مرگ در دمشق در 78 سالگي (60 ه.ق)؛

منبع: سايت www.behar.ir

نام کتاب : يادداشت نویسنده : يادداشت    جلد : 1  صفحه : 246
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست