responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : يادداشت نویسنده : يادداشت    جلد : 1  صفحه : 238

توسل در منابع اهل سنت

کد مطلب: ٦٠٧٧ تاریخ انتشار: ٠٥ شهریور ١٣٨٧ تعداد بازدید: 6132 يادداشت » عمومي توسل در منابع اهل سنت



شواهد تاريخي دلالت دارد كه استغاثه و توسل و دعا در كنار قبر صالحين امري رايج بين تمامي مسلمين از جمله اهل سنت بوده است. به روايات زير كه از كتب اهل سنت نقل شده است، توجه فرماييد:
• ابن حِبّان در كتاب خود الثقات مي گويد بارها به زيارت قبر علي بن موسي الرضا (ع) رفتم و در مدتي كه در طوس بودم، هر وقت مشكلي بر من عارض مي شد، به زيارت قبر آن حضرت مي رفتم و از خداوند مي خواستم كه مشكلم را برطرف كند و الحمد لله مشكلم برطرف مي شد و اين را مكرر امتحان كردم و نتيجه گرفتم. (1)
• محمد بن مؤمل شاگرد ابن خُزيمه، استاد بخاري و مسلم، مي گويد به همراه استادم ابن خزيمه و جمعي از اساتيد به زيارت بارگاه قبر علي بن موسي الرضا (ع) در طوس رفتيم، استادم ابن خزيمه چنان در برابر آن بقعه متبركه تعظيم و تواضع كرد كه همگي در شگفت مانديم. (2)
• ابو علي خلال، شيخ حنابله، مي گويد هرگاه مشكلي بر من عارض شود، قبر موسي بن جعفر (ع) را زيارت مي كنم و به ايشان متوسل مي شوم و خداوند مشكل مرا آسان مي كند. (3)
• محمد بن ادريس شافعي به قبر ابو حنيفه و احمد بن حنبل به قبر شافعي متوسل مي شد. (4)
• مسلمانان به قبر ابو ايوب انصاري متوسل مي شدند و براي طلب باران به قبر او پناه مي بردند. (5)
• مردم سمرقند براي طلب باران به قبر محمدبن اسماعيل بخاري متوسل شدند. (6)
• ...
و اما علاوه بر موارد تاريخي، جواز توسل در سخنان علماي اهل سنت نيز مشهود است:
• قسطلاني مي گويد سزاوار است كه زاير در كنار قبر پيامبر (ص) زياد دعا و استغاثه كند و متوسل شود و طلب شفاعت و بي تابي كند و سزاوار است كه خداوند شفاعت پيامبر را در حق او بپذيرد. (7)
• سُبكي مي گويد از روش شخصيت ها و بزرگان صالح گذشته استفاده مي شود كه تبرك به قبور مردگان امري شرعي و ديني است و مانعي ندارد، تا چه رسد به قبور پيامبران و اگر كسي ادعا كند كه قبور پيامبران با قبور ساير مردگان برابر و يكسان است، سخن زشت و باطلي به زبان آورده، چون موجب پايين آوردن مقام شامخ پيامبران شده است، و شكي نيست كه سبك شمردن مقام رسول اكرم (ص)، و يكسان دانستن آن حضرت با ديگران كفر است. (8) وي در جاي ديگري در رابطه با توسل و شفاعت مي گويد جواز توسل و درخواست شفاعت از رسول اكرم (ص) براي هر مسلماني روشن و واضح است، و عمل پيامبران و سيره صالحان گذشته و علماء و دانشمندان و حتي عوام، بر آن گواهي مي دهد و هيچ آدم دينداري اين را انكار ننموده و در هيچ زمان اين سخن باطل به گوش نرسيده است تا اين كه ابن تيميه با سخنان باطل خود قضيه را بر افراد ضعيف و نادان مشتبه و بدعتي را پايه گذاري كرد كه در هيچ عصري سابقه نداشته است. (9)
• زيني دحلان مفتي مكه مكرمه مي گويد هر كس آثار گذشتگان را تتبع نمايد، و دعاها و اوراد آنان را مورد مطالعه قرار دهد، موارد زيادي از توسل آنان به انبياء و صالحان را خواهد يافت. (10)
• حصني دمشقي در رد سخن ابن تيميه مبني بر شرك بودن توسل به پيامبر (ص) پس از وفات ايشان، مي گويد از اين سخن ابن تيميه بدن انسان مي لرزد. اين سخن قبل از زنديق حران «ابن تيميه» از دهان كسي در هيچ زمان و هيچ مكاني بيرون نيامده است، اين زنديق نادان و خشك، داستان عمر را وسيله اي براي رسيدن به نيت ناپاكش در بي اعتنايي به ساحت حضرت رسول اكرم (ص) قرار داده و با اين سخنان بي اساس مقام و منزلت آن حضرت را در دنيا پايين آورده و مدعي شده است كه حرمت و رسالت آن بزرگوار پس از رحلت از بين رفته است. و اين عقيده به يقين كفر و در واقع زندقه و نفاق است. (11)
• سيد حسن سقاف مي گويد توسل به رسول اكرم (ص) و طلب شفاعت از آن حضرت به ويژه در اوقات گرفتاري از مستحبات موكد مي باشد و سيره علما و دانشمندان عالي قدر، مردان الهي، بزرگان حديث شناس و پيشوايان گذشته بر اين روش جريان داشته است. (12)
• حافظ النووي در تاليفات خود به استحباب توسل و استغاثه از رسول اكرم (ص) عنايت داشته است. (13)
• و موارد ديگر اين كه ابن جوزي در كتاب خود با نام «الوفاء في فضائل مصطفي» بابي را به توسل به پيامبر (ص) و باب ديگر را به طلب شفاء از قبر آن حضرت اختصاص داده است؛ شمس الدين محمد بن نعمان مالكي كتابي به نام «مصباح الظلام في المستغيثين بخير الانام» به رشته تحرير درآورده است؛ سيد نور الدين سمهودي در كتاب خود «وفاء الوفاء لاخبار دارالمصطفي» به بحث پيرامون اين مساله پرداخته و شواهدي را نقل كرده است و ... .
• و اما بالاتر از همه اين ها بنيان گذار مكتب فاسق وهابيت نيز تنها استغاثه را شرك مي داند و توسل و شفاعت را جايز مي شمرد. ابن كثير مي گويد قاضي شافعي مجلسي در مصر تشكيل داده بود، در اين مجلس ابن تيميه گفت استغاثه و فرياد خواهي فقط به خداوند جايز است و استغاثه به رسول اكرم (ص) صحيح نيست، ولي مي شود به پيامبر گرامي متوسل شد و از حضرت طلب شفاعت نمود. (14)
با اين همه آيا سايت وهابي سني نيوز جرات دارد به همه آن ها برچسب شرك بزند؟ اين سايت وهابي گويا قرآن را نخوانده است كه خداوند فرمود شهيدان زنده اند و نزد پروردگارشان روزي مي گيرند و بشارت مي دهند و آيا پيامبر و امام از شهيد كمترند كه بخواهيم آن ها را مرده فرض كنيم؟!

-------------------------------------
پي نوشت ها
(1) ابن حبان، الثقات، ج 8، ص 456
(2) ابن حجر العسقلاني، تهذيب التهذيب، ج 7، ص 339
(3) الخطيب البغدادي، تاريخ بغداد، ج 1، ص 120
(4) الخطيب الخوارزمي، مناقب ابي حنيفه، ج 2، ص 199
(5) حاكم الحسكاني النيسابوري، المستدرك علي الصحيحين، ج 3، ص 518
(6) الحافظ شمس الدين الذهبي، سير اعلام النبلاء، ج 12، ص 469؛ طبقات الشافعيه، ج 2، ص 234
(7) القسطلاني، المواهب اللدنيه، ج 3، ص 417
(8) تقي الدين سبكي، شفاء السقام في زيارة خير الانام، ص130
(9) همان، ص 293
(10) احمد بن زيني دحلان، الدرر السنية في الرد علي الوهابية، ص 31
(11) أبوبكر بن محمد الحصني الدمشقي، دفع الشبه عن الرسول، ص 131
(12) حسن بن علي السقاف، فيض القدير، ج 2، ص 135
(13) به عنوان نمونه در كتب حاشية الإيضاح علي المناسك له، ص 450؛ شرح المهذب المجموع، ج 8، ص 274؛ الأذكار، ص 307؛ أذكار الحج، ص 184
(14) الحافظ ابن كثير، البداية والنهاية، ج 14، ص

نام کتاب : يادداشت نویسنده : يادداشت    جلد : 1  صفحه : 238
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست