و هر که از آن جرعهای نوشد هرگز تشنه نگردد. (1) عیسی علیه السّلام گفت: بار خدایا! مرا از آن چشمه سیراب کن. فرمود: ای عیسی! بر بشر حرام است که از آن چشمه بنوشد تا آن که آن پیامبر از آن بنوشد و بر امّتها حرام است که از آن بنوشند تا آنکه امّت آن پیامبر از آن بنوشد، ای عیسی من تو را به جانب خود بالا میبرم و در آخر الزّمان به زمین فرو میفرستم تا شگفتیهای امّت آن پیامبر را ببینی و آنها را بر دفع دجّال لعین کمک کنی، تو را در وقت صلاة فرو میفرستم تا با ایشان نماز بخوانی. به راستی که آنها امّت مرحومه هستند. و برای عیسی علیه السّلام چندین غیبت بود که ناشناس در زمین گردش میکرد و قوم و شیعیانش خبری از او نداشتند بعد از آن ظهور کرد و شمعون بن حمون علیه السّلام را وصیّ خود ساخت و چون شمعون درگذشت، حجّتهای پس از وی غایب بودند، و جستجوی آنها سخت شد و بلوای عظیم شد و دین مندرس و حقوق ضایع گردید و واجبات و مستحبّات الهی از بین رفت و مردم به این طرف و آن طرف میرفتند و هیچ چیز را نمیشناختند و این غیبت دویست و پنجاه سال بطول انجامید.